ARTUKAN EFSANESİ

3.BÖLÜM

medya: Ateş

"Murat lütfen bana yardım et ne olduğunu bilmiyorum ve bu beni çok korkutuyor bu yüzden kimseye söylemedim hemde kimseye ama artık Yoruldum ne olur yardım et bir olayı daha gerçekleşmeden nasıl görebiliyorum, 8 yaşımdan belli çok değişik rüyalar görüyorum ve hepside gerçekleşiyor..."

Murat bana dikkatlice bakıp " tamam sana yardım ediceğem ama bu sana da bağlı bir yere gidiceğez ve orda gördüğün hiç birşeyi kimseye anlatmayacaksın" dedi.

Ben ne olduğunu anlamasamda "merak etme murat anlatmak isteseydim önce senin bir kurtadam olduğunu anlatırdım ki zaten kimse bana inanmaz"dedim.

"Nasıl anladın" dedi. Sesinde şaşkınlık vardı. Bende herşeyi olduğu gibi anlattım. Murat söylediğim herşeyde biraz daha şaşırıyordu.

"Ben neyim sence murat? "Sorduğum soru gayet açıktı "bilmiyorum güneş yeryüzünde o kadar yaratık varki hangisi olduğunu ancak zaman gösterir. Fakat düşünce okuyabilmen çok iyi her yaratık bu güce sahip değildir bu yüzden bulmak zor olmasa gerek. "Murat'ın susmasıyla bende susmuştum kafamda milyonlarca soru vardı ve hangisi doğru bilmiyordum.

Sessizlik arabanın içini sarmıştı. Geldiğimiz yoldan dönüp biraz sonra başka bir orman yoluna döndük ormanın tam ortasına gidiyorduk. Benim bildiğim kadarıyla buralara gelmek yasaktı Burası büyük bir ormandı ve ormanın sahibi vardı. Ormana girmekte yasaktı . Fakat murat arabayı kendinden emin kullanıyordu sanki yıllardır geçtiği yol gibiydi yarım saat daha ilerledikten sonra karşımıza kocaman bir çiftlik evi çıktı ciddi anlamda güzeldi daha önce burda böyle bir ev olduğunu duymamıştım ormanın tam ortasına yapılmış bir ev tam saklanacak yerdi... dediğim şeyle buranın gerçekten saklandıkları yer olduğunu anladım sanırım burası kurtadamların saklandığı yerdi...

Eve doğru yürürken uzaktan bize doğru koşan bir kızı fark ettim beni fark etmemişti daha "hoşgeldin murat özlettin kendini cezan bitti mi? " diye sordu.

"Hayır daha bitmedi malesef "dediğinde yüzü düşmüştü kız murattan ayrıldıktan sonra beni farkettiğinde gözleri şaşkınlıktan kocaman açılmış bir şekilde bakıyordu.

"sende kimsin burda ne işin var insanların buraya gelmesi yasak, Ateş seni görürse hiç iyi şeyler olmaz öldürür seni, tabi seni de murat onu nasıl getirirsin buraya "

Kızın duygu değişikliği beni bile yormuştu önce şaşırdı, sonra kızdı, sonra korktu, sonra tekrar kızdı. El kol hareketlerini saymıyorum bile...

"Sakin ol selen birşey yok tamam mı önemli değil " kız bana bakıp sustu ben araya girdim.

" merak etme bende farklıyım sadece ne olduğumu bilmiyorum normal değilim yani muratta bana yardım ediyor sadece"

Selen bana anlayışla bakıp "peki ya ailen ?" dedi merakla.

Bildiğim şeyi onlara söylemenin bir zararı yoktu gerçek buydu malesef bu yüzden doğruyu söyledim.

"var ama öz değil gerçek ailemle ilgili hiç bir şey bilmiyorum bu yüzden soracak kimsem yok bende murat'ın kurtadam olduğunu görünce ondan yardım istedim"Kısık bir sesle.

Selen ise benim üzüldüğümü fark edip kolumdan tutup çekti ve sarıldı "kusura bakma buraya pek kimse gelmez yani arfixler dışında tabi" ben ne dediğini anlamasamda başımı salladım sonunda eve doğru yürümeye başladık selen beni kolumdan tutup yukarı çıkardı ve bir odaya soktu ardından muratta arkamızdan geldi .

Murat"ne oldu niye buraya getirdin " diye sorduğunda selen murat'a sen salak mısın? der gibi bakıyordu.

"Murat'cım önce alfaya açıklama yapmalıyız değil mi! yoksa güneşi kurbanlık koyun gibi Ateşin önüne atmayı mı tercih ederdin yoksa " murat seleni mantıklı bulmuş olmalı ki kafa sallayıp kapıya doğru gitti.