Sevi Güzide Bir Nevbahar

♣ Artık Aşk Ateşe Düştü ♣

Her yazdığı cümleyle, aşka yaklaşan yürek,

Senin aşkından, ne yazacağını bile unutmuş,

Olur da bu sözünü, bir dinleyen çıkar diye,

Dün unuttuğunu, bugün yeniden yazarmış...

Senin peşinden, aşkla gezen minik bir bulut,

Sen yeter ki iste, aşkla düşen yağmur benim,

Sen bir gülsen, ben bülbül olmaya razıyım,

Nereden estiğini bilmediğin rüzgar benim...

Benim bir adım aşktır, diğer adım da meşk,

Sana aşkla bağlanan, aşık bir kum tanesiyim,

İki hidrojen varsa oradaki bir oksijen benim,

Söyleyin şimdi, akıllı mı yoksa deli miyim?..

Ben aşıkların içinde, aşık bir aşk tanesiyim,

Ben meydanlar içinde, divane gezinen erim,

Ben aşıklar şehrinde, aciz bir emir kuluyum,

Aşktan icazet gelmezse, ben nasıl gireyim...

Ey deli divane dolaşıp duran miskin Ahmet,

Hiçbir gayretin yok, Hakk'tan tevfik dilersin,

Sen de Hakk'ın rızası için dua kıl bir zahmet,

Kim bilir? Belki sen de aşık olmak üzeresin...

Ah, vah, şu derdinden bir anlayan çıkmadı,

Pazarda bulunur sandın, yine çare olmadı,

Sanırım sen de iş yok, yoksa çoktan uçardın,

Kanatta keramet olsa, yastıkla göğe çıkardı...

Hakk'tan gafil gibi durduğumuza bakıp da,

Her bir şeye muhalefet olduğumu sanmayın,

Arkamızdan atanlar, aşka set vurmak istedi,

Az biraz ötede kalsın, artık aşk ateşe düştü...

♣Ahmet ABA♣