Medusa..[Texing]

26

Uzay'dan

Sabah uyandığımda kendimi kötü hiss ediyordum.Bir yanım kırılmış,yaram daha kabuk bağlamadan koparılmış gibi..Babamla pek konuşmazdım.Ama annem benim dert ortağımdı.Küçükken ne olursa olsun anneme söylerdim.

Medusa'nı sevdiğimi ilk anneme söylemiştim.Annemde benim ilk defa aşık olduğumu görünce sevinmişti tabi.

Ellerimi saçlarımdan geçirdim.Ne gülesim geliyordu nede ağlayasım.Gittikçe duygusuzlaşıyordum zaten.Ağlamak istiyordum,ama yapamıyordum da.Aşağı indim babam oturmuş kahvaltı ediyordu.

"Günaydın oğlum."dedi.Gerçekten hiç vicdanı acımıyor muydu?Önce annemi aldattı.Annem onun yüzünden hastalandı.Ne yüzle yüzüme bakıyordu ki?..

"Günaydın."dedim ve mutfağa geçtim.Bir bardak su alıp odama geçtim.Yatağımın içinde oturdum.Derin bir iç çektim.Şu an bana sarılsa her şeyin geçeceğine o kadar emindim ki..Oda olmasa Medusa'nın burda olması her şeyi düzelte bilirdi.

Ama o gelemez.Babası ve annesi kaç gündür şüpheleniyor zaten.

Uzay:Bu gün evde olmayacağım.Merak etme.

Medusa:Nereye gideceksin?

Görüldü (11:23)

Onu endişelendirmek istemem ama biraz yalnız kalmak istiyordum.Üzerimi değiştirip merdivenlerden indiğimde babamın bana baktığını gördüm.

"Oğlum iyi misin?"dedi.Yorgun hiss ediyorum.

Ona baktım sustum.Hiç bir şey söylemedim.
"Yine annem için öyle olduysan..Oğlum artık kaç yıldır öldü annen.Neden unutamıyorsun ki?"

"Sus artık!"diye bağırdım.Kafayı yemişti bu?Benden annemi unutmamı mı istiyordu?

"Annemi unutmamı mı istiyorsun benden?Senin unuttuğun gibi mi?"

"Benimle doğru konuş!Anneni seviyordum ben!"

"Tabi seviyordun!Ondan sürtüğün birini altına aldın değil mi?Annem senin yüzünden ölmedi yani!Öyle mi?"

Hızlı adımlarla yaklaştı ve tokatı yüzüme geçirdi.Acıyla gülümseyerek ona baktım.

"Senden nefret ediyorum."dedim fısıldayarak.

"Özür dilerim b-ben vurmak ist-"

"Eğer izin verirsen annemi görmeye gideceğim."deyip kapını kapattım.Soğuk havanı ciğerlerime kadar aldım ve büyük bir çığlık attım.

Göz yaşları yanaklarımdan süzülürken silme ihtiyacında bulunmadım.

•

"Anne seni seviyorum biliyorsun değil mi?Anne sensiz dünyanın tadı tuzu yok be. Sana sarılıp öpmeden bir gün daha eridi anne.Sen gittiğin günden beri hep sol yanım acıyor.Ellerine kokuna doyamadın beni yalnız bıraktın."dedim elimi toprağın üstünde gezdirerek.

Gözümdeki yaş kurumamış,hala akmaya devam ediyordu.Soğuk hava yüzüme çarpıyor,gözlerim daha da ağrımaya başlıyordu.

"Keşke beni babamla yalnız bırakmasaydın.Ama biliyor musun ben yalnız değilim aslında.Sevdiğim çok güzel kız var.Tıpkı sana benziyor anne..Bem beyaz teni,kumral saçları,gözleri her şeyi sana benziyor.Hani sana küçükken bir kız seviyorum dedim ya.Hatırlıyor musun?"dedim gülerek.

"Heh işte o.Sencede çok güzel değil mi?Beni güldüre biliyor,ağlata biliyor,en önemlisi bana iyi hiss ettiriyor anne.Yokluğunu belki onunla gideremem ama şimdilik iyiyim.Rüyamda seni gördüm.Bana 'çok mutlu ol kuzum'dedin.Kuzun mutlu anne.Mutlu olacakta ama hep bir şey eksik olacak kalbimde."

"Yukarıdan beni izliyor musun?Anne
benim için dua et olur mu?Asla onun yanımdan ayrılmaması için dua et.Ben onun sayesinde ayaktayım.Gülüşü içimi ısıtırken kederi dert oluyor be anne.Gelinin olacak kız inşallah diyelimde çok terbiyeli maşallah."dedim hem gülüp hem ağlayarak.

"Sana söz vermiştim.Sana benzeyen birini sevip evleneceğim diye.Henüz evlenmedik ama onu seviyorum..Seni sevdiğim kadar."elimle yüzümü kapatıp ağlamaya başladım.Gerçekten durduramıyordum kendimi.

"Uzay?"dedi bir ses.Tanıdıktı.Medusaydı..Yanıma gelip oturdu bana sarıldı.Başımı o güzel kokulu saçlarına gömdüm.

Ayrılıp ağlamaktan kızarmış gözlerimi kaçırdım.
"Ağladın mı sen?"dedi şirin şirin bakarak.

"Yo hayır,sadece biraz duygusallaştım galiba."

"Erkekler ağlar mı sence?"doğru ağlamazdı.

"Ağlamaz."dedim gözlerimi ovuşturarak.

"Sana sadece benim yanımda ağlamanı istiyorum Uzay."deyip sıkıca sarıldım.

"Söz mü?"dedi buğulu sesiyle.

"Söz..Uzay sözü.."