SERA

Bölüm 29. Sevgilim.

Poyraz la odada baş başa kaldık.

"Sera hadi ama bir öpücük borcun var bana bekliyorum şu anda."dedi ve yavaş adımlarla yanıma yaklaştı. Bir an her şeyi unutup kalbimi dizginlemeye çalışıyordum. Ama bu çok da başarılı bir durum değildi, kalbim her an yerinden çıkacakmış gibi atıyordu, iyice bana yaklaşmış beni duvara yaslamıştı.

"Daha çok zamanımız var. Şimdi git ve dinlen."dediğimde belinden tutmuş kendine yakınlaştırdığında sıkı bir tekme atmayı düşünmüştüm.

"Hadi ama gözlerimi kapatıyorum."

"O zaman böyle birşey olacağını düşünmemiştim. Hem seni ben öptüm öldüğünü zannettiğim için."

" Bak yaşıyorum işte ve o öpücük geçerli değil. Öpücüğü almadan bu odadan çıkmana izin yok. Küçüğüm unutma beni öpeceğini söylemiştin ve sözünü şu an tutmanı istiyorum. Buna cesaretin yoksa, gözlerini kapat ben seni öperim ".

Poyraz beni köşeye sıkıştırmıştı, onu öpmek istiyordum evet ama ne bileyim, kendimi hazır hissetmiyorum.

" Pekala küçüğüm çok nazlandın bu kadar naz bana fazla."

diyerek yanağıma bir buse kondurdu. Gözlerimi kapattım.

"Poyraz lütfen buna hazır değilim. Eğer birazcık beni seviyorsan beni serbest bırak."

Olamaz ona söz vermiştim. Üstelik kendimden ne kadarda emindim.

" Zeytinyağı, yapma bunu, seni o kadar kurtardım bunun bir bedeli olmalı."

Yavaş yavaş yaklaştığında gözlerimi kapadım. Sol elimle tişörtümü sıkıyordum. Yavaş yavaş Poyraz'ın nefesini yüzümde hissettiğimde kapının tıklanması ile gözlerimi kocaman açtım. Poyraz duvara vurarak beni serbest bırakmıştı. İçimdeki fırtınayı hafifletmek için kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açtığımda karşımda Musa'yı görmüştüm. Resmen beni kurtarmıştı yüzüne söylemesemde içimden Musaya teşekkür ediyordum. Ama o benim hakkımda iyi düşüncelere sahip değildi, bunu konuşması ile belli etti. Adamın yüzüne bakamıyorum benim yüzümden kardeşi zarar görmüştü.

"Bak küçük seninle bir derdim yok ama o senin bildiğin gibi biri değil."

"Musa ne yapıyorsun.?"

Diyerek onun sözünü kesmişti.

"Bak Poyraz bu son, ya benimle eve gelirsin, ya da benimle eve gelirsin"

"O eve gelmeyeceğini ikimizde biliyoruz Musa. Benimle bu şekilde konuşmana izin veriyorsam şuanda yanımda duran sevgilim içindir."diyerek elimden tuttuğunda, babam sesleri durmuş olmalı ki yanımaza gelmişti. Adam babamı gördüğünde yakasından tutup iyice yaklaşmıştı.

Musa."Hepsi senin suçun, işlerini kendin halledebilirsin. "

Demir."Ne saçmalıyorsun."

Musa."Kardeşim daha fazla bu adamın yanında durmana katlanamıyorum. Gel bizim yanımıza bu şekilde zarar görmezsin."

Musa kolundan tutarak beni göstermişti.

"Aşağıda konuşuruz bunları.(bana dönerken.)Sevgilim sen biraz dinlen ben senin yanına geleceğim."demişti.

"Sevgilim mi?"

"Hadi git biraz uzan, sen uyumadan odada olacağım."

Babama baktım. Odamı işaret ediyordu. Kafamla onaylayarak odama geçtim. Onlar aşağı indiklerinde hemen odadan çıkıp merdivenlerin başında dikilerek konuştuklarını dinlemeye başladım.