Kεφάλαιο 2

542 41 17
                                    

ΑΧΙΛΛΕΑΣ

Ανοίγω τα μάτια μου σιγά σιγά και πριν προλάβω να καταλάβω που βρίσκομαι νιώθω το φως του ηλίου να με τυφλώνει και αυτομάτως τα ξανά κλείνω

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Ανοίγω τα μάτια μου σιγά σιγά και πριν προλάβω να καταλάβω που βρίσκομαι νιώθω το φως του ηλίου να με τυφλώνει και αυτομάτως τα ξανά κλείνω. Σε μία δεύτερη προσπάθεια συνειδητοποιώ πως βρίσκομαι στο κρεβάτι της Ράνιας με αυτήν να ξαπλώνει δίπλα μου φορώντας μόνο τα εσώρουχα της. Σηκώνομαι όσο πιο ήσυχα μπορώ και ψάχνω τα ρούχα μου. Δε γουστάρω να καταλάβει ότι όλο το βράδυ το πέρασα εδώ και πως ξύπνησα δίπλα της. Θα πάρει θάρρος και θα ζητάει περισσότερα από όσα διατίθεμαι να της δώσω. Είχα κάνει το λάθος να κοιμηθώ για δεύτερη φορά μαζί της και ήδη το μετάνιωνα. Βέβαια ήταν η εύκολη λύση, το ήξερε και η ίδια πως δεν ήταν κάτι παραπάνω από ένα γρήγορο πήδημα για μένα αλλά εφόσον καθόταν ήταν δικό της το θέμα. Εγώ εξαρχής έκανα γνωστές τις προθέσεις μου πως δεν θέλω κανένα είδος δέσμευσης μαζί της. Αφού φόρεσα τα ρούχα μου βγήκα από το διαμέρισμα της με γρήγορες κινήσεις και για καλή μου τύχη δεν χρειάστηκε να μιλήσουμε. Εξάλλου δεν είχαμε και κάτι να πούμε. Την επόμενη φορά που θα θελήσω να κάνω κάτι θα είναι σίγουρα με κάποια άλλη. Τρίτη φορά πάει πολύ και δε θέλω να της δίνω άδειες ελπίδες. Η ώρα ήταν 11 και έπρεπε να ήμουν από τις 10 στο γυμναστήριο. Ανοίγω το κινητό μου και βλέπω 2 αναπάντητες κλήσεις από τον Μιχάλη και άλλες 3 από την Μάνια. Βγάζω τα κλειδιά από την τσέπη μου, βάζω μπρος στο αμάξι και φεύγω απευθείας για το γυμναστήριο. Με το που φτάνω ενημερώνω τη Μάνια και μου λέει πως η προπόνηση ξεκίνησε ήδη από τον Μιχάλη. Ευτυχώς χθες προνόησα να φορέσω φόρμες οπότε είμαι έτοιμος. Πλησιάζω το τμήμα μου και τους βλέπω να κάνουν διατάσεις με τη βοήθεια του Μιχάλη. Με το που με βλέπει αρχίζει το δούλεμα.

«Καλώς τον και ας άργησε!»

«Σου χρωστάω φίλε..»

«Εσύ αγόρι μου δουλεύεις και υπερωρίες! Σε ξεζούμισε καλά η μικρή, δε μπορείς να πάρεις τα πόδια σου!» λέει με ένα χαζό χαμόγελο στα χείλη

Μ' ένα σου βλέμμαWhere stories live. Discover now