The Dreamers Series 1: A Dream Love Story

[TDS(1)] : ADLS 28

Chapter 28

HEARTNELLE'S POV

"Hahaha! My ate likes your kuya."

Nag uusap si Pearl at Swirll ngayon at mukhang nagkakamabutihan naman sila.

Mabait si Pearl mukha lang mataray pero hindi. Don't judge by the looks! *wink*

"Yeah I know! She's showy ang cute!"sabi ni Swirll

Si Perylle? Cute? Showy? Cute ba yung pagiging showy niya? Nako masyadong mabait itong si Swirll kahit inaway away siya kanina ni Perylle sa bus ay parang wala lang sa kanya.

"You know what. Sana nag palit nalang tayo ng partner. Ang awkward naman kasi kasama nung partner ko na si Jermie ang tahimik!"sabi ni Pearl

"Nako! If it's allowed ay nakipag switch na ako sayo! Nakakainis si Bully Guy napakalaking pampam!"

"Pampam?"tanong ni Pearl

"Papansin! Hehe!"sabi ni Swirll

"Ahh! Hahaha! Naghahabulan nga kayo kanina eh! Close na nga ata kayo."sabi pa ni Pearl

"Close? Kami? Ew Lang Pearl ha. Sa lahat ng tao siya ang pinaka ayaw kong maka close!"sabi ni Swirll

Napatawa naman ako.

Ang laki ng galit sa kapatid ko HAHAHA!

8:30 pm na at gutom na ko!

Hindi ako nakakain ng marami kanina dahil hinila ko ni Squall at may sinabi saking kagimbal gimbal!

"Bakit ayaw mo?"tanong ni Pearl

"Nako! Sino ba namang gustong maging close ang lalaki----"

"Kami!"sabay sabay na sabi nila Angela,Ryzza at ng iba pang babae

Waw peymus kapatid ko ah.

"Ah! Kayo gusto niyo. Ako ayaw ko. Never!"

"Girls! Baba na tayo kakain na."biglang pasok ni Twinnie

Nagsimula nang magsitayuan ang mga babae at lumabas na.

Tatayo na sana si Swirll pero nagsalita na ko.

"Swirll. Usap tayo."sabi ko at ngumiti

"Woah why all of a sudden ate Heart? Hmm what are we going to talk about?"tanong niya at umupo ng ayos

"Kase eh a-ano... Makinig ka naman sa kuya mo. Concerned lang siya sayo. Please? Tsaka kailangan mong mag pagaling kaya sasamahan ko kayo bukas na bukas sa doctor mo ha."paliwanag ko

Biglang nag bago ang ekspresyon niya.

Mula sa pagngiti ay naging seryosong Swirll ang nakita ko and I swear ayaw niyong makita ang ganitong expression niya nakakatakot! Mas nakakatakot kaysa sa kuya niya!

"Hahah--"tumawa siya ng mapait "--I don't have to. 'Cause alam ko namang kahit magpa gamot ako at magpabalik balik sa ospital na yan eh kamatayan parin ang kahahantungan ko. Sinabi pala sayo ni kuya ang tungkol dito. Siguro ay hirap na hirap na siya sakin. That's why he asked for your help. Pero hindi niyo na mababago ang isip ko. Hinding hindi na ako babalik sa ospital at mag chemo therapy nanaman. Hindi niyo alam kung gaano kasakit yun. Sayang lang ang pagtitiis ko doon dahil I know naman na wala na akong pag asang gumaling, at maiiwan ko rin si kuya. Siguro ay hindi ngayon. Baka sa susunod na araw, buwan siguro isang taon? Kaya please lang. Hayaan ninyo akong ienjoy ang natitirang buhay ko sa mundong ito I want good memories. Not memories in the hospital. Gusto kong ienjoy na kasama ko kayo. At mga bago kong kaibigan. Tanggapin nalang natin na I'll die one day, but I know I'll have the best memories na mananatili parin saakin. Atleast I will die happy right? Kaysa nasa ospital ako. Madaming bawal, madaming hindi ko pwedeng gawin. Nakakainis yun mafifeel ko lang doon na I don't have freedom. So it's much better na I won't go to the hospital at hintayin nalang ang oras ng kamatayan ko. I know it's selfish. Lalo na kay kuya. Siguro ay sa isip isip niya wala na nga sila dad at mom iiwan ko pa siya. I know na gusto niya pa kong makasama ng matagal. Ofcourse! He's my brother. Pero magalit na siya kung magagalit basta ayoko sa ospital, I don't want those freakin' therapies. Tara na ate baka hinahanap na tayo."sabi niya at naunang maglakad