Vera'dan.
Okula doğru yürürken bilinmeyenin yazdıklarıma görüldü atması sinirlerimi bozmuştu. Bende whatsapp'tan çıkıp müziklerime girdim.
Adamlar-Orda Ortada
Şarkıya tıkladım ve sözleri başladığında bende eşlik etmeye başladım.
"Ben, sen, o, bu, şu yürüyoruz
Hergün an be an dağılarak.
Hükümsüz, yönsüz, tertemiz
Güneşin altında karararak.
Ay, ay, ay, ayy..
Çiçekler, altınlar, tabancalar
Mahallede kaldı çocuklar.
Camı kırdım top yok, başım ayaz.
Kokusu burnumda, o eski yaz.."
Tam ben söyleyecek iken biri lafa daldı.
"O eski yaz.." dedi birden.
Sinirle sesin geldiği yöne baktım. Kimse yoktu. Etrafımda dönmeye başladım. Yine de kimseyi görememiştim. Zaten bir ara sokaktaydım. Kimse gelmezdi buraya. Saatime baktım ve adımlarımı hızlandırdım. Ders neredeyse başlayacaktı.
YOU ARE READING
minel vera|texting
短篇故事texting, tamamlandı. Mirza: Seni çok seviyorum Minel. Mirza: O şerefsizin sevmediği kadar çok seviyorum. Mirza: O piçin yaraladığı her yeri ben iyileştireceğim.. Mirza: Söz veriyorum sana güzelim. --- ithaf; yarası kapanmayanlara.
