Aurora

Kandidatet

Dita zbardhi dhe dy motrat duhet te beheshin gati , njera per ne pune e tjera per ne universitet.
Aurora me nxitim mori canten dhe u nis pa humbur kohe. Leksioni i fillonte per gjysem ore.

Ishte viti i fundit i mjekesise. Pasi ta mbaronte kishte planifikuar te shkonte ne Amerike.
Ajo cdo gje ne jeten e saj e kishte te planifikuar dhe kurre nuk dilte jashte planit.
Epo kishte dale nje here dhe nuk kishte perfunduar dhe aq mire . Qe atehere ajo nuk e le me veten ne dore te fatit.
Por ajo nuk e dinte qe fati i saj ishte i shkruar dhe ai kishte vendosur per te nje rrjedhe tjeter te ngjarjeve qe do ta surprizonte serish.

Parkoi makinen . Pa rreth e rrotull per ndonje kemb njeriu dhe e pa qe skishte asnje. Ishte me vonese.
Hyri ne amfiteater si perhere me vonese por askush nuk i tha asgje.
Epo nuk ishte me ne 9-vjecare apo gjimnaz .
Ketu secili shikon punen e vet.

I erdhi nje mesazh ne telefon.
'' Kollona e dyt , rrjeshti i tret majtas. ''

Shkoi e u ul ne vendin bosh ,aty ku e kishin udhezuar .

Ajo e kishte bezdi te rrinte e te kontrollonte me sy . Prandaj ai perhere ja dergonte me mesazh vendodhjen pak para se te vinte.

-Hey Maks ! - foli qete Aurora dhe i dha nje puthje ne faqe djaloshit , i cili e shikonte me admirim ate femer.

-Erdhe gjumashe - ja ktheu ai .

Ishte femra me terheqese qe i kishin pare ndonje here syte. Ajo ishte e bukur si nga jashte ashtu dhe nga brenda, edhe pse ishte lenduar disa here me pare . Asgje nuk e ndalonte te ishte ajo qe ishte. Askush dhe asgje nuk mund tja hiqte ndricimin nga syte e saj , deshiren per te jetuar , oreksin apo ti ftohte ndjenjat per kete bote dhe per njerzit qe ndodheshin ne te . Epo te pakten jo me!

Maksi nuk ja kishte hequr syt per asnje cast dhe Aurora e ndjere pak ne siklet i terhoqi vemendjen duke e detyruar te ndiqte leksionin.

Po per djaloshin sybojqiell skishte leksione me te mira qe mund t'ja jipte dikush pervec asaj.
Ai mund te zhytej ne syte oqeanike te saj dhe aty te mesonte shume gjera.
E dashuronte ate vajze qe ne momentet e para qe e kishte pare . Kishin disa muaj bashk . Ajo kishte filluar ta donte ate gjithashtu . Epo mbas shume mundimesh ja kishte dal i shkreti .

***
Leksionet kishin mbaruar.
Aurora shkoi ne shtepi . Hengri dreke . U be gati dhe u nis per ne stervitje!
Vajza ishte volejbolliste. Gjithashtu dhe motra e Maksit , Kiara .
Ato ishin ne nje ekip bashke.

-Ç'kemi Auror ! Si je ? - e pyeti Kiara .
-Iç, mire ! Ti si je ? Ndonje te re ? - tha Aurora.

Kiara do vazhdonte te fliste por ngurroi kur zilja e telefonit te Rores filloi te tringellinte.

-Oh , qenka babi ... Mbase ka marr per pervjetorin e gjyshes . Ben 1 vit sot qe ka vdekur ... Heh sa bosh shtepia pa ate - tha Rora dhe hapi telefonin.

-Auror ?
-Po ba.
-Duhet te flasim !
-Per cfare ?
-Nuk jane biseda qe behen nga telefoni! Duhet te vish ketu !
-Te pakten me thuaj per cfare behet fjale ...
-Per martese. Do martohesh . Te kam gjetur dike ! - tha Helmeri qetesisht por me nje ton autoritar dhe e mbylli telefonin pa shume shpjegime.

Kiara e pa merzine ne syte e Rores dhe ju afrua asaj e merakosur.

- Je mire ? - e pyeti .
- Kam qene dhe me mire , - ju pergjigj Aurora rende .
- Si thua ta lejme sot stervitjen dhe te dalim pak te bisedojme ? - propozoi Kiara.

Aurora tundi koken ne shenje pohimi dhe te dyja vajzat u larguan nga aty .
Kishin arritur ne park , ishin ulur ne nje vend ku kishte shume pak njerez dhe po veshtronin gjelberimin qe i rrethonte.
Por askush nuk po fliste.
Keshtu qe Aurora vendosi te fliste dhe te thyente ate heshtje qe i dukej e padurueshme ne ato momente.

- Babai me ka gjetur nje kandidat. Deshiron te me martoje . Si mund te ma beje kete mua ai?! Une nuk jam nje vegel e tij per tu perdorur qe ai te fuqizoje pushtetin e tij! Une e dua , e respektoj , e degjoj por kete nuk e pranoj ! Nuk mundem ! Me duket e tepert !
- Ke te drejte ! Te kuptoj sepse dhe Maksin ...

Aurora shtangu ! Ktheu shikimin nga Kiara dhe e veshtroi ne shenje habie , e me pas trishtimi zuri vend ne syte e saj.
Maksi nuk i kishte thene asgje per kete ! Ja kishte mbajtur te fshehte. Ndoshta ajo s'kishte dhe aq vlere per te fundja . Si mund te mos ja tregonte dicka kaq te rendesishme qe kishte te bente me te dy ata !

-Me fal , nuk e dija qe nuk te kishte treguar - ishin fjalet e Kiares qe e shkeputen nga mendimet e saj.
-Pra vellai jot i dashur do martohej dhe mua nuk do me thoshte gje , pa shiko! - tha gjithe ironi Aurora.
-Nuk mendoj se e ka bere me qellim te keq. Me siguri nuk donte te te merziste. Pastaj ai nuk eshte se ka pranuar. E kundershtoi te atin dhe madje donte te ikte dhe nga shtepia. Mos mendo keq per te - e mbylli biseden Kiara dhe po veshtronte Auroren teksa shkruante nje roman te gjate , qe t'ja conte Maksit sigurisht .

Ky I fundit e merr ne telefon kurse Rora ja mbyll nga inati . I thote nje mirupafshim te thate Kiares dhe merr rrugen per ne shtepi .

Matan rruges shikon Maksin qe po e pret poshte shtepise se saj .
Aurora kalon afer tij dhe ben sikur nuk e sheh ,hap deren dhe ne momentin qe do futej brenda Maksi e kap nga krahu .

-MU ZHDUK !!! - i uleriti ajo dhe e terhoqi doren e saj me force e me pas ja perplasi deren ne fytyre.
-Psikopatja - shfryu ai tere nerva dhe me nje gure te vogel goditi xhamin e dritares se dhomes se saj te gjumit.
-Cilen pjes te "mu zhduk" nuk kupton - tha Rora duke nxjerr koken ne dritare . Dhe duke mos pritur per nje pergjigje te Maksit , ajo ja beri me gisht te mesit , mbylli dritaren perseri dhe u fut brenda per te mos dale me . Pavarsisht perpjekjeve te njepasnjeshme te Maksit .

- Hehh femrattt - psheretiu ai i lodhur dhe u largua. S'kishte c'te bente me teper.

Por para se te largohej mori nje gur mesatar dhe e hodhi me sa forc kishte ne dritaren e saj duke i thyer xhamin.

- More maskara !!! Qelbesire !!! - degjoi te sharat e Aurores .

Ajo zbriti poshte por ai nuk ndodhej me aty .

-E shikon ? - iu drejtua Izabeles - as nuk ndenji te fliste me mua , por iku direkt .

Izabela i hodhi nje veshtrim qortues.
- O po ju jeni te cmendur po kujt ti thuash !

Por Aurora nuk ja vuri shume veshin dhe vazhdoi me te sajen.

- Pra paskemi te dy kandidata per tu martuar. Do i vras te dy . - tha Aurora duke qeshur.

- Kandidaten e atij pse ta vrasesh ? Mbase ai pranon te martohet me te . Me siguri me e cmendur se ty nuk do jete - tha Izabela por direkt u pendua per fjalet qe nxorri .