Mommy at Eighteen (COMPLETED)

SEVENTEEN

Mommy at Eighteen
By: Jlessbiiiiim

Napatingin kami sa bungad nang sala nang pumasok doon si kuya Sic kasunod si Kenzie.

"My God, Sheena. Nandito ka lang pala. Hindi ka man lang nag paalam na aalis ka at dinala mo pa ang sasakyan ko," asik ni kuya Sic, nag aalala.

"Alam mo bang alalang alala kami sa 'yo. Akala namin napano ka na. Mabuti na lang at na track namin ang sasakyan ni Sic," segunda naman ni Kenzie.

"Pasensya na," naguguilty na sambit ko.

"Pero teka, nandito ka?" naguguluhang tanong ni kuya Sic, hindi makapaniwalang nandito ako sa mansyon at kasama ko pa sina mommy at daddy. "A-are you guys okay?" dagdag pa niya

"Yes. Narealize namin ng daddy niyo na malaki ang kasalanan namin sa kapatid niyo. And we're sorry dahil hindi mangyayari ang lahat ng ito kung hindi namin siya tinakwil noon," sincere na sabi ni mommy

Ngumiti si kuya "That's great. Mabuti naman at okay na kayo,"

"Si Zaiah na lang ang kulang para tuluyan maging okay ang lahat," nalulungkot kong sambit. Nararamdaman ko na naman ang kirot sa dibdib ko. Ang kagustuhang makita si Zaiah. Hindi ko namalayang basa na pala ang pisngi ko dahil sa luha.

"Hush, we'll find here," malumanay na saad ni Kenzie, pinapalakas ang loob ko na ikinangiti ko.

Tatayo na sana ako nang makaramdam ng kakaiba. Nanghina bigla ang katawan ko at parang umiikot ang paligid, nawawala rin unti unti ang pandinig ko. Nahihilo ako. Ramdam ko ang unti unti kong pag bagsak at ang bisig na sumalo sa akin. Bago pa man ako nawalan ng malay, nakita ko ang mukha ni Kenzie na nag aalala. Then everything went black.

-

Nagising ako dahil sa kumakalam ang sikmura ko.

Nagugutom ako.

Unti unti kong minulat ang aking mga mata para masanay ito sa liwanag. Tumambad sa akin ang pamilyar na kwarto. Inilibot ko ang aking paningin sa loob ng silid. Kulay rosas na dingding, kurtina, couch, kahit ang hinihigaan ko ngayon ay kulay rosas. Wala sa sariling napangiti ako. Hindi ako makapaniwala, walang pinag bago ang silid na ito. Ang aking kwarto.

Dahan dahan akong bumangon. Ramdam ko ang sakit ng balikat ko at ulo. Ngunit medyo magaan na ang pakiramdam ko sa aking katawan dahil nakapag pahinga na ako. Bumaba ako ng kama at inayos ko ang aking sarili bago bumaba.

"Hindi pa ba gising si Sheena?" boses iyon ni kuya Sam

"She's not awake yet. Na dehydrate ang katawan niya at masyadong napagod kaya nawalan siya ng malay," sagot ni daddy

Hindi pa ako nakakapasok ng sala pero rinig na rinig ko na ang kanilang usapan. Naabutan ko sa sala ang pamilya ko at si Kenzie. Napatingin sila sa akin nang makapasok ako sa sala.

"Sheena, you're awake," nagagalak na saad ni mommy

"How are you feeling, anak?" tanong ni daddy

"I'm fine,"

"Mabuti at gising ka na. I have a good news," panimula ni kuya Sam.

Lumapit sa akin si Kenzie at inalalayan ako paupo sa couch, tumabi rin siya sa akin.

"Spill it, kuya," hindi makapag hintay na sabi ko.

"May lead na kami sa kinaroroonan ni Zaiah,"

Parang sa isang iglap, nabuhay ulit ang katawan ko. Sobrang saya ko dahil nangangahulugan ito na malapit ko na ulit makasama ang anak ko.

"Pinuntahan namin ni Kenzie ang baranggay para tignan ulit ang CCTV camera. May duda kasi akong hindi nakidnap ang anak mo dahil kung nakidnap man ito, dapat ay matagal nang may tumawag sa atin. Sira ang CCTV camera malapit sa bahay niyo. Pero chineck namin ang iba pang CCTV sa baranggay. At nakita namin si Zaiah na nag lalakad sa isang kanto, parang nawawala siya. May isang kotse ang huminto sa harap niya at isinakay siya. Nakuha namin ang plate number ng kotse at tinrace namin iyon. And we found the owner of the car," sabi ni kuya Sam.