0.3

23.6K 492 148
                                    

Gördün mü Giz?
Kalbini ilk çarptıranın kazığını.

3. Bölüm şarkısı:
Hemsaye~Fısıltı

3. BÖLÜM

berat_ay**: *snap*

*görüntüyü görebilmek için üzerine tıklayın*

*görüntüyü görebilmek için üzerine tıklayın*

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

berat_ay** kişisini engellediniz

*your face here/ yüzün burada*

🕸

Öğretmenden izin alıp dışarı çıkmıştım. Yukarı çıktığım zaman annemi göreceğimi bildiğim için üzgündüm ve tabii rehberlik öğretmeni olanları sorduğun da ne diyeceğimi bilemeyip mal gibi ortada da kalacaktım.

Kapıyı çaldım ve içeri girmek için birkaç saniye bekledim.

"Hocam beni çağırmışsınız."

Sağ tarafta ki sandalyede annem oturuyordu. Bilerek yapmıştı bunu bile bilerek yapmıştı. Solun tersime geldiğini bildiği halde sinir olmam için yapmıştı.

"Gel Giz. Nasılsın bugün?"

"Teşekkürler, siz nasılsınız?"

"Ben pek iyi değilim Giz."

Burada iyi olmaması gereken biri varsa o da bendim, bizdik.

"Neden hocam? Umarım kötü bir şey değildir."

"Keşke öyle olsaydı Giz ama kötü bir şey. Sen gelmeden annen ile konuştuk. Ama ben senden de dinlemek istiyorum."

"Ne anlatmamı istiyorsunuz?"

"Olanları."

Olanlar...

"Şu an anlatmasam olmaz mı? Kendimi bunun için hazır hissetmiyorum."

Başından beri olayları film izler gibi izleyen annemin şu an konuya dahil olası gelmişti. Pardon dalası.

"Giz kızım lütfen rahat ol. Anlat hadi."

Kızım?
Lütfen?
Kibarlık?
Annem?
Bu şoku atlatmam biraz uzun sürecekti galiba.

"1 yıl önce birine fotoğraf attım. Şu an herkese atmaya ve yaymaya başladı. Bu konu hakkında daha fazla konuşmak istemiyorum. Sınıfa dönebilir miyim?"

"Tabii ki dönebilirsin. İyi dersler Giz."

Tam teşekkür etmek için ağzımı açmıştım ki...

"Hocam bende gidim artık. Eğer bir şey olursa lütfen beni arayın ya da mesaj olarak iletin. Giz olanları bize hiçbir zaman anlatmıyorda."

"Elbette söylerim. İyi günler."

"İyi günler. Hadi kızım çıkalım biz daha fazla meşgul etmeyelim öğretmenini."

Son kez öğretmene gülümseyip dışarı çıktık. Hızlı adımlarla arkama bakmadan yürüyordum ki...

"Noldu yaparken ki gibi kolay gelmedi galiba anlatmak."

Olduğum yerde durdum ve arkamı döndüm. Yanıma gelmesi için onu bekledim.

"Ne oldu Giz. Bir bozuldun sanki. Orospuluk yapmak kadar kolay değil miymiş olanları anlatmak?"

Gülümsedim ve hızla arkamı dönüp uzaklaştım.

🕸

Giz'in annesini ilk kim boğuyor?

BUGÜNÜN TARİHİ | YARI TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin