Тэрхэн үед мөрөөдөл, мөрөө хөдөлгөн инээдэг шалтгаан байсан зүйл
Одоо зүгээр л цаг аргацаасан эсвэл сэтгэл хуурсан уйтгартай үйлдэл төдий болчихож.Ахиад л өнөөх хоосон өдрүүд лүү буцаж байгаагаа мэдэх ч бас хийж чадах зүйл байхгүй гэдгээ ч мэднэ.
Яг яах ёстойг заасан заавар байдаггүй болохоор л энэ чинь өнөөх амьдрал биз дээ?