Huminto na ang sasakyan sa harap ng bahay at agad lumabas si Dave.
No choice ang person kun di maglalakad.
Dahan dahan ko namang binuksan ang kotse at dahan dahan tumayo.
Pakiramdam ko tuloy wala na akong paa.
Lumakad ako ng dahan dahan papunta sa pintuan.
Bumukas naman ito at iniluwa ang mukha ni Kuya Marco.
"Anong nangyari sayo?" tanong nito sa akin kita na paika ika ako nagtatanong pa.
"Bumagsak kasi ako kaya nasugatan ang tuhod ko!" paliwanag nito at pumasok na ako sa loob ng iniinda ang sakit.
Dahil sa sobrang sakit ay agad naman akong napabagsak.
Hindi ko na namalayan na nandito na si Mama sa harap ko at inalalayan akong tumayo.
Nagpasalamat naman ako ng nakarating na kami sa kwarto ko.
Siguro bukas hindi ako makapasok lintik kasing buhay to.
Pagkatapos kung magbihis ay agad na akong humiga para makapagpahinga.
Napabangon naman ako ng may kumatok at bumukas at iniluwa ang mukha ni Mama.
"Dinalhan nalang kita ng pagkain dito!" ngiting sabi nito at agad inilapag ang pagkain sa kama ko.
Tumango naman ako at nagsimulang kumain total gutom naman ako.
Napahinto ako sa pagkain ng agad naman bumalik sa akin ang mga alaala na gusto ko ng limutin.
FLASHBACK
Habang naglalakad ako papunta sa classroom ng may nahagilap akong tatlong babae lalagpasan ko na sana ito ng narinig ko ang pangalan ko.
Girl 1: "Totoo ba na inabandona si Steph nung bata pa siya!"
Girl 2: Yeah, Because his family doesn't like her.
Girl 3: Totoo
Hindi ako makagalaw sa narinig ko at ang saklap pa ay yung tinuturing mung kaibigan ang sumira sayo.
Girl 2: His mother thought of dropping her.
Girl 3: Ang sama naman ng parents niya.
Girl 1: Bakit mo ba yan sinasabi diba magkaibigan kayo.
Girl 2: I don't have a friend who was abandoned by his own parents
Kasabay ng pagkarinig ko ay pagtakbo ko.
Ano bang kasalanan ko sa mundo tinuring ko siya bilang kaibigan pero hindi pala ganon ang tingin niya sa akin kaya simula non naging cold na ako sa kanya at habang patagal ay naging kalaban ko na siya.
End of FLASHBACK
Napabalik lang ako sa sarili ng may nagsalita.
"Are you ok!" sabi nito sa akin at bumalik na naman sa isip ko ang pagkagalit.
"Umalis ka sa harapan ko!" inis na sabi ko nito at kita ko naman sa mukha niya ang pagkagulat.
"Is there a problem?" tanong niya pa ulit.
"Umalis ka na sa harapan ko!" inis na sabi ulit nito at agad nagbagsakan ang luha ko bakit ba napakaiyakin ko ngayon.
"Wala akong magulang na katulad mo!" inis na sigaw ko nito.
"I'm sorry" sabi nito sa akin at akmang yayakapin ako ng lumayo ako sa kanya.
"Get out!" pagkasabi ko nito at agad humiga sa kama at nagpapanggap na natutulog.
YOU ARE READING
The Girl In Section B (Badboys Group)
RandomDisclaimer This is a work of fiction. Unless otherwise indicated, all the names, characters, businesses, places, events and incidents in this book are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance t...
