My Possesive Bestfriend To My Possesive Boyfriend

Chapter Twenty-Five

*Hazell

"Honey, wake up" nagising na lang ako ng nakita ko si Ezequel na bihis na at aalis na yata siya.

"What time it is?" I ask him.

"Exactly One, ginising kita para magpaalam na aalis na ako, there is a emergency in the office."

Sabi niya sa akin. Tumayo na ako at naalala na may kikitain pala ako ngayong araw na ito.

"Okay. Ingat Honey" I said to him and we kiss before he leave.

Pagka-alis niya ay nagshower ako agad. Dahil baka malate pa ako sa pupuntahan ko.

Pagkatapos kong magshower ay nagsuot nalang ako ng dress na color pink at nagsandals. Pwedi na ito.

Pagkababa ko ay napakatahimik ng bahay, wala yata sina Mommy at Daddy today? tanong ko sa isip ko.

Nagdiret-diretso nalang ako palabas ng bahay at sumakay sa kotse ko.

Tinignan ko muna kung anong oras na, nang makitang 1:45 na at 15 minutes nalang ang meron ako papunta doon, binilisan ko na ang pagpapatakbo ng kotse ko.

*Ring Ring Ring
Habang nagdadrive sinagot ko ang tawag galing sa lalaking iyon na kikitaan ko ngayong araw.

"What?" mataray na tanong ko sa kabilang linya

"Where are you? Pupunta kaba?" iritadong tanong na niya.

"Yes, papunta na diyan."

"Bili..." hindi ko na pa pinakinggan kung ano ang sasabihin niya pinatay ko na ang cp ko. Wala na akong paki-alam pa sa kaniya no! Manigas siya sa kakahintay sa akin doon. Siya naman nagyaya na magkita kame.

Pagkaparada palang ng kotse ko sa parking ay lumabas na ako at pumasok na sa restaurant, hindi naman ako natagalan sa paghahanap sa kaniya dahil nasa pinaka-gitna siya ng Restaurant na ito. At kakaunti lamang ang tao. Mukhang alam niya kung anong oras ang maraming tao sa hindi ha! Infairness sa kaniya

Lumakad na ako papunta sa kaniya na parang model sa isang fashion show at Umupo ako sa harap niya. At kinuha ang menu.

"Anong pag-uusapan natin?" tanong ko sa kanya

Bago pa niya masagot iyon ay lumapit na ang waiter to ask what is my order. I order Slice of cake and orange juice.

"Kumain muna tayo Baby" he said. Here we go again in that word baby? Yuck! So cheesy!

"Hindi ako pumunta dito para kumain kasama ka, and dont call me baby! Its eww" halata sa mukha ko ang pagkadiri at sa mukha niyang inis na inis.

"Okay. Okay, Can you please wait for me until I finished my food?" he ask

"Okay"

After a minute, he is done eating so am I. After he eat he gave me a envelope.

"What is this?"

"The wedding between brianna and me is all setup"

"EMMAN what are you talking about. Okay na ako"

"But I have a reason why I did that to you."

Nagkwento siya kung ano ang nangyari bakit siya magpapakasal kay Brianna.

Hindi ko alam paano ako nakauwi sa amin ng ligtas, sa dami ng bagay na naiisip ko. At kung maniniwala ba ako kay Emman? O sisihin ko ba siya dahil nagpadala siya sa takot niya.

Nakakainis at Nakakalito. Hindi ko na alam ang gagawin ko.