Amour Series #1 : Aimer La Maman Célibataire (COMPLETED)

CHAPTER 23

CHAPTER 23

MONTHS HAD passed. Ilang buwan na nga? Yeah, 3 months. Those months have been h-ll for the both of them.

They stayed in the hospital to take care of Gabby.

Her Chemotherapy is doing well, the doctor said. Pero sa bawat araw na ginagawa ng Diyos, kitang-kita niya ang hirap at pagod sa anak.

Minsan, bigla-bigla itong mawawalan ng malay habang nasa process ng therapy.

Mahirap para kay Carisha. Pero wala siyang ibang choice kung'di ang maging malakas at samahan sa laban ang anak.

“Lord, bakit ba ang anak ko ang binigyan mo ng ganitong sakit?” Nakatitig siya sa harap kung saan naruon ang Banal na Krus.

She always visit this chapel inside the hospital everyday. Carisha always asked God why.

But even afterall that happening to them, she's still thankful that she have Him. Dahil kung hindi, hindi niya kakayanin ang sakit sa bawat araw.

Carisha stay there and continue praying for Gabby until she felt someone presence beside her.

Kilala niya ang presensya na iyon.

“Baby, halika na. It's already 8 o'clock. You have to rest.” Sabi ni Ashton sa kaniya.

Carisha nodded and carefully stood up. 4 months palang ang tiyan niya pero medyo malaki na ang bump. She wonder why, hindi naman siya ganito magbuntis.

Inalalayan siya ni Ashton na maglakad pabalik sa kwarto na inuukupahan ni Gabby. Sa isang pintuan roon ay may silid para sa kanila kung saan sila nagpapahinga.

Pasalamat narin niya kay Ashton at kay Matthew. At sa mga kaibigan nito na laging bumibisita sa kanila.

Ashton leave a kiss on her forehead and lips before he carry her and put on the soft mattress.

“Sleep. Goodnight. I love you.”

She smiled, “i love you too.”

CARISHA felt sick when the morning came. This always happens in her first tremester but until now hindi parin nawawala.

She wash off her mouth and toothbrush then leave the bathroom.

She's combing her her when she heard a loud noises to the next door.

Ano ang nangyayari?

Dali-dali si Carisha na lumabas sa silid at nakitang tarangtang-taranta ang mga nurses at doctor doon. Anduon din si Ashton na bakas ang pag-aalala sa mukha.

Inilipat nila si Gabby sa isang higaan at agad na tinulak patungo sa kung saan.

Kinakabahan siyang lumapit kay Ashton. “Ano ang nangyayari?! Ashton!” Sigaw niya sa kasintahan dahil naguguluhan na siya.

Halo-halong emosyon ang namumuo sa kaniyang puso. Ang mga luha ay nagsisimula ng magbagsakan mula sa kaniyang mga mata.

“Her heart beat stopped beating, baby. Let's go.” Hinila nito ang kamay niya at mabilis silang naglakad at sinundan kung saan dinala si Gabby.

Umiiyak siya habang tinatahak ang daan patungong Operating Room.

“Ashton...”

“Shh, everything will be fine.” His baritone voice is soothing but it didn't go well.

Masyado siyang takot at kinakabahan para sa anak na nasa loob ng silid na ito.

Hour passed, and the Doctor came out from the room.