WALA AKO SA SARILI NA UMUWI SA AMIN. Galing ako sa OB. Two months na ang tiyan ko.
Hindi ko alam kung kanino ko unang sasabihin, kung kay Macoy ba o sa pamilya ko. Gulong-gulo ako at nanghihina, ang gusto ko muna ay makapagpahinga. Gusto kong makita sina Mama at Papa.
Dahil nagtitipid ay naglakad lang ako papasok sa subdivision namin. Pagkarating sa amin ay nakita ko agad ang nakaparadang sasakyan sa labas ng gate. Bakit nataon pa na nandito si Donald sa amin?!
Aatras sana ako nang sakto na lumabas si Ate Nita ng pinto. Nakita ako nito. "Pamela!"
Napalabas na rin si Mama at napangiti. "Naku, sakto! Nandito si Donald at hinihintay ka!"
Napapasok na tuloy ako sa loob. Nagmano ako kina Mama at Papa na hindi tinatapunan ng tingin ang lalaking nakaupo sa sofa.
"Pamela, saan ka ba nag-bo-board?" tanong ni Ate Nita sa akin. "Bakit hindi mo ipinapaalam sa amin? Ito ngang si Donald o ay gustong-gusto kang dalawin."
Iyon nga ang dahilan, Ate, kaya ayaw kong sabihin, sa loob-loob ko. Hindi pa ba obvious iyon?
Rinding-rindi ako sa mga papuri ng aking pamilya kay Donald, na kesyo kahit hindi raw sigurado kung uuwi ako ay patuloy pa rin daw na dumadalaw sa amin. Si Donald naman ay ngingiti-ngiti lang.
Ang balak ko na pumunta sa aking kuwarto ay hindi nangyari. Inutusan ako ni Mama na i-entertain si Donald sa sala. Niyaya ko ang lalaki na lumabas, gusto ko siyang kausapin na kami lang dalawa.
"Pamela, are you all right?" tanong niya sa akin habang nakatitig sa aking labi. Nasa garahe kami ngayon. "You're pale."
Tumango ako. "Okay lang ako." Pero ang totoo ay nahihilo na ako. Gusto ko lang talaga na kausapin siya. Gusto kong patigilin na siya sa pagpunta-punta rito dahil wala naman siya sa aking aasahan. Ilang beses ko na siyang lantarang tinanggihan, makulit lang talaga siya.
"Pamela, palagi akong pumupunta rito dahil inaabangan kita."
Sinalubong ko ang seryoso niyang mga mata. "Itigil mo na, Donald. Wala kang aasahan sa akin. Gusto ka man ng pamilya ko, hindi naman kita gusto."
"I believe that you'll change your mind."
Natampal ko ang aking noo.
"I want to marry you, Pamela. I already asked your family for your hand."
Lalong kumibot ang sentido ko. "May mahal na akong iba."
Nagblangko ang kanyang mukha. Nakita kong napakuyom siya ng kamao. "I won't give up on you. Just let me do this, Pamela. You can't stop me from loving you. We're living in a free country. I am free to do what I want."
Sumuko na ako. "'Geh, push mo 'yan."
Matigas talaga ang isang 'to. Magkasing tigas yata ang ulo namin. Sa akin yata siya nagmana.
