ANSH
MONDAY NA MONDAYat 'eto ako, lutanger of the day. What else could go wrong?
Na-late akongnagising at dahil late ako ng gising ay natural ay late ako sa firstclass namin which is Science. Saktong-sakto! May long test kami atdahil late ako ay napalayas ako ng prof ko sa klase! Late na rinnaman kasi akong nakatulog dahil tinapos ko ang research paper ko saCommunication namin.
I wasn't blamingour research paper naman dahil responsibilidad ko as a student tofinish and pass it on time. Lunch time na nang maisipan kong magpuntamuna pansamantala sa Keyzsha café para magpalamig ng ulo. While Iwas sipping my wintermelon milktea ay biglang may nagbagsak ngnotebook sa harapan ko.
"What's yourdeal?" angil ko sa kaniya.
Kumunot bigla angkaniyang noo. "What's my deal? You weren't able to attend ourScience class. Kaya ayan, nand'yan lahat ng notes na na-discussnamin after the test. And if I am disturbing your daydreaming sessionthen I'll go ahead, so if you may excuse me."
Sh*t! Pati ba namansi Leo ay napagbuntungan ko ng inis?
He only came all theway from the campus to help me. Sa totoo lang ay madami na siyangnagawa para sa 'kin, but here I am, nagagawa ko pa siyang sungitan.I need to talk to him before the day ends.
Pagbalik namin saklase dahan-dahan akong naupo sa p'westo ko and I saw Leo seriouslyreviewing his notes. Oh, sh*t! Puro exam nga pala kami ngayon!
I want to say sorry.I want to apologize pero nauunahan ako ng kaba. I want to talk to himngunit ayoko naman siyang istorbohin sa pagre-review niya. Hanggangsa natapos ang araw at hindi ko man lang ako nakapag-sorry. D*mn!This is my entire fault. Kung 'di ko sana pinairal ang pride ko ayhindi sana kami nagka-tampuhan.
Leo, he is veryspecial friend to me. Siya ang taong umintindi sa 'kin sa mga orasna tinotopak ako at siya rin ang taong nagtatanggol sa akin. Like aknight that is protecting his princess. Kahit madalas siyangmang-asar ay alam ko na that is his way to make me smile kaya thistime, ako naman ang mag-e-effort para magkaayos kami.
But, how will Ido it?
***
PAG-UWI KO ayinabutan ko si Tito na nagluluto ng dinner namin. Usually, 'pagdating ko ay binabati ko si Tito but this time ay agad akongsumalampak sa couch ng sala namin. Maya-maya pa ay biglang lumapit siTito sa 'kin at saka ginulo ang buhok ko.
"Hey! Bakit parangbinagsakan ka ng langit at lupa?" pang-aasar na sabi niya.
I just pouted andlooked away from him.
"Sweetie? What'sthe problem?" Napalitan ang pang-aasar ni Tito ng pag-aalala.
Should I tellhim? I think, I should. . .
Biglang siyang umuposa harapan ko. I tried to look away but Uncle didn't let me. Hekneeled down in front of me and looked straight into my eyes.
"Tito? What willyou do if you have a special friend na nagawan mo ng mali?"kinakabahan kong tanong.
He smirked. Mukhangmang-aasar na naman siya. "Friends? Talaga? Special friend?"
"Tito naman, eh!"
Nakaiinis kasi, eh!I was already stressing myself out pero 'eto si Tito, ang lakasmang-asar!
I just pouted andlooked away.
"Ey! I'm justkidding. Alam mo, normal naman 'yan eh," saad ni Tito.
Napakunot ang akingnoo. "N-Normal?"
