𝐈𝐬 𝗧𝗢𝗠𝗢𝗥𝗥𝗢𝗪 𝐬𝐭𝐢𝐥𝐥 𝐥𝐢𝐤𝐞 𝐭𝐡𝐢𝐬? ☕︎𝙲𝙾𝙼𝙿𝙻𝙴𝚃𝙴𝙳☕︎

Chapter 12✰

"Patricia!" Sigaw ni tita.

"Po?"

"Gising na ma lelate ka na sa recognition niyo"

Tumingin ako sa orasan na nasa gilid ko grabe tanghaling tapat na.

Pero tinatamad pa ako bumangon. Hay pumunta ako sa cr at naligo pagkatapos nag ayos na ako naka uniform lang kasi yun yung required na susuutin.

Bumaba ako. Tsaka pinaupo ako si tita sa sofa. Aayusan niya na muna daw ako para mag mukhang maganda naman ako sa picture mamaya.

Congrats sayo Ethan. Sayang ibang school ka.

Pagkatapos akong ayusan ni tita. Pumunta na agad kami sa school kasi nga late na.

Agad ko namang hinanap si Tianna. Yan naman talaga ginagawa natin diba?.

"Congrats Tianna!" Sigaw ko sakanya ang ingay kasi dito.

"Congrats Patricia!!" Sigaw niya pero hindi ko marinig kaya nag act nalang ako na narinig ko.

"Patricia let's go take a picture" sambit niya tsaka binutong niya ako.

"Congrats" si Dave ba yun?.

"Congrats" tanging sambit ko.

Hanggang ngayon nananaray pa rin si Cassy. Pasalamat siya wala ako sa mood makipag away.

Ang ganda ng design.

"Smile" sambit ng photographer.

Agad naman kaming ngumiti ni Tianna. Ma mi miss ko rin tong babaeng toh. Kahit spoiled siya.

"Good afternoon ladies and Gentlemen's we will start the event with our national anthem. So please stand up"

Pagkatapos nun ay nag speech pa yung ibang mga special guest grabe haba ng speech nila.

Si Tianna naman chismiss ng chismiss sakin habang nasa kabilang side niya nakaupo si Mr. President. Ewan ko pero dito ako nakikinig ki Tianna kanina pa to chismiss ng chismiss eh.

"We will start our recognition"

Agad naman kaming nag pila. Of course nag practice kami.

Tinabihan na ako ni tita.

"Tianna Clifford Desmond"

Uy si Tianna. Congrats! Nakakaproud talaga!.

"Patricia B. Momopo as With High Honors"

Agad naman kaming tumaas ni tita.

Nag shake hands ako sa mga teacher ko. At sinabit na ni tita ang medal sa leeg ko. Tumingin ako sa harapan.

Mama kung nandito ka lang sana.... Alam kong magiging proud ka sakin.

Pagkatapos ng recognition inalok nanaman ako ni Tianna mag picture.

Alam kong madalas nanaman sana kami mag bo bonding ni Tianna lalo na't tapos na ang school year. Sayang.

"Tianna"

"Hmm?"

"I'll be going back to Philippines"

"Really? I planned so many for us" sambit niya mas lalo akong nalungkot.

"Don't worry will meet again" sambit ko.

"Ok but don't forget about me ok"

"Of course!" Sambit ko tsaka nag tawanan kaming dalawa.

Thank you for being a good friend to me Tianna i always cherish the time that we spent together kahit na minsan makulit ka. But still i treat you as my best friend.