MAFYANIN KALBİ

2.Bölüm-İlk Karşılaşma

Saatler öncesi

Bir saatlik öğle arasında ne hikmet ise okuldan dışarı çıktım. Neden? Çünkü canım çikolatalı pasta çekmişti ve bende köşedeki pastaneden küçük bir tane almıştım. Bu bana yetmez ama neyse..

Ve yine her ne hikmet ise araba ile değil yürüyerek gelmiştim. Kendime yolun kısa olduğunu hatırlatarak arabamı almaya gerek duymamıştım ama bu sıcakta keşke alsaymışım diyorum.

Ara sokaklardan birinin önünden geçerken iki kişinin sesinin duydum.
Sanki... Sanki kavga ediyorlardı
Asel Atakan bunu kaçırır mıydı?
Tabi ki hayır . Elimde pasta kutusu ile ara sokaktan döndüm ve seslerin geldiği yöne doğru gittim. İki kişi değillermiş.
Sadece iki kişi konuştuğu için öyle anlamışım ben. Hemen hemen 20 yaşlarında olan çocuk tek başınaydı ve karşısında ise yaklaşık 8 9 tane adam vardı. Hey bu hiç adil değil.

Asel .

Hmmm .

Bu kavga bizi ilgilendirmez .

Hı hı . 

Adil olup olmaması da bizi ilgilendirmez .

Eee .

Yani buradan sessizce uzaklaşıyoruz .

Yiooo .

Asel kavgaya karışacağını söyleme bana .

Tamam söylemem .

Asel .

Ne ya .

Çabuk buradan uzaklaşıyoruz .

Ama bire karşı sekiz ve bu hiç adil değil .

Bize ne kızım adil olmamasından sen dön önüne okuluna git ve pastanı ye .

Aynen içses hadi vayy .

Ben belamı arıyorum bana karışma .

Ben seni belanı sikeceğim göreceksin belanı aramayı Asel hayır kesinlikle gidip kavga etmiyoruz.

Tabi ki de gidip kavga edecektim ben Asel Atakanım baby kavga bizim göbek adımız.

Yavaş ve sakin adımlar ile onlara yaklaştım.
"beyler ne yapıyorsunuz burada"

içlerinden tahminimce en büyük olanı
"bu sizi hiç ilgilendirmez küçük hanım.
Burada kendinizi satabileceğiniz kimse yok. O yüzden nasıl geldiyseniz öyle geri gidin. Bu işler size göre değil"
Arkasındaki adamlar ise onun bu sözlerine karşı güldüler.

Bu insan dışı varlık bana ne dedi. Ben yanlış mı duydum. Derin bir nefes aldım ve pastamı yandaki duvarın üstüne koydum.

"sen bana ne dedin bir daha söylesene.
Küçük hanım? Kendimi satabileceğim? Bana göre olmayan işler? Öyle demiştin dimi." konuşurken aynı anda ona doğru yavaşça yaklaşıyordum.

"evet. Tekrar etmemi ister misiniz?"

Ona iyice yaklaşmışken tam göğüs kafesinin ortasına sert bir yumruk attığımda öne doğru eğilmişti.

"sen tekrar etmemi ister misin?"
Derken eğilmesinden faydalanarak saçlarından tutup diz kapağımı serçe yüzüne geçirdim. Bu onu epey bir süre oyalayacaktı hele o göğüs kafesine attığı yumruktan sonra uzun bir süre toparlayabileceğini pek sanmıyordum .