Altı elementin bulunduğu bir okul. Bu okula her şeyden habersiz, bir gece yarısı zorla kaçırılıp getirilen bir baş rol.
Annesiyle aynı gece kaçırılıp ayrı düşen baş rol kızımız, annesini aramanın peşine düştüğü sırada ister istemez kendisini okulun...
Gözlerim yaşardığında su dolu bardağı uzatan Harold'a dönerek elindeki bardağı aldım.
"İyi misin hayatım?"
Bir kaç yudum su içtikten sonra normale döndüğümde teyzeme dönerek "iyiyim iyiyim yok bir şey" diye açıkladım. Bu sırada Harold'ın alttan alttan attığı bakışlar gözümden kaçmamıştı.
Onunla ilgilenmek yerine yemeğime dönüp bir an önce masadan kalkabilmeyi diledim.
"Bir anda ne oldu anlamadım ki?"
Kurcalamak yerine keşke yemeğini yesen canım annecim.
"Yok bir şey dedim ya annecim. Olur öyle şeyler"
Bakışlarımı çaktırmadan Drake'e çevirdiğimde alttan alttan gülerek yemeğine baktığını gördüm. Biraz daha yemeğe o şekilde bakarsa bağ kuracaklardı.
"Ben sanırım anladım"
Hızla teyzeme döndüğümde bir bana bir de Drake'e bakarken yakalamıştım onu. Bakışlarını üzerimizden çekerek oda yemeğine döndüğünde Harold'ın gülüşünü işittim.
Boğazımı temizleyerek oturduğum yerden kalktım. "Size afiyet olsun. Ben fazla aç değilim, ayrıca işim olduğu aklıma geldi"
"Ne işiymiş o?" diyerek araya giren ilk kişi annem olmuştu.
Sandalyemin arkasına geçerek sandalyemi iteklediğim sırada "Arthur babamla Aron'un kitaplarını inceleyecektim. Kitapları nereye koymuştun annecim?" diye karşılık verdim.
İtiraz etmesini beklesem de herhangi bir itirazda bulunmamıştı.
"Dolabımda ama bir sorun var"
Başını geriye çevirerek bakışlarımızı birleştirdiğinde cümlenin devamını getirmesini bekledim.
"Aron'un kitabı açılmıyor"
Ne demek Aron'un kitabı açılmıyordu?
"Ben her şeyi Arthur'un kitabından öğrendim. Aron'un kitabı açılmıyor"
