Gece düşündürüyor insanı sinsice
Her baktığında bir hüzün bir sükûnet geliyor gizlice
Hangisini düşünmeliyim kendim için içlice
Seviyorum karanlığı ama işığın en çok karanlıkta parladığını unutmamalı
Gözümü alıyor ışık ay belki koruyor beni ondan ama
Güneş vuruyor onu ardından
Sakın bakma
Belki de güneş benim dostum tüm ışıklara bir heyhat getirircesine
Belki ikisi de düşmanım dost bildiğim
Belki ikisi de dostum düşman bildiğim
Ne düşüneceğimi bilemediğim bir anada
Çıktı geldi sonbahar
Ne gece ne gündüz umrumda
Sonbahar benim ya
Sessizliğin içindeki o ses varya
Işığı da öldürür karanlığı da
Bir yanım ay bir yanım güneş
Ne gördüm yüzümde
Tebessümüm bana kardeş
Sonbahar unutturur tüm hüznü
Gel yavaşça seyret
