Unicodeရွာကို ရောက်ဖို့က အများကြီးလိုသေးသည်။ အိပ်စ်ပရက်ကားကြီးပေါ်မှ ခရီးသည်အများနဲ့အတူ စီးလာခဲ့တဲ့ ကျော်စွာတစ်ယောက် အလုပ်ပိတ်ရက် ရွာကိုပြန်လာခဲ့သည်။
ရန်ကုန်ကနေ ပခုက္ကူဘက်ကိုပြန်လာရတာဆိုတော့ကားကိုအကြာကြီးစီးရတယ်မဟုတ်လား ။သူ့ဘေးမှခရီးသည်ကလမ်းတစ်နေရာမှာဆင်းသွားတော့ထိုင်ခုံ နှစ်ခုကို သူတစ်ယောက်ထဲထိုင်ရသည်။ကားကွင်းတစ်ခုကိုရောက်တော့ ကားလေးကရပ်သွားရာ ခရီးသည်တချို့ဆင်းသွားကြသည်။ ကျော်စွာလဲ မဆင်းတော့ဘူးလို့နေလိုက်တာ ရွှေပြွန်တော်ရေသွန်တော်မူလိုတာနဲ့ကားပေါ်ကဆင်းကာအိမ်သာရှိရာသို့ထွက်လာခဲ့သည်။
အိမ်သာများရှိပေမဲ့ လူပြည့်နေပုံရကာ အကုန်လုံးပိတ်ထားကြသည်။ သေးပေါက်ရုံဖြစ်တာမို့အိမ်သာထဲဝင်မနေတော့ပဲ ဘေးမှမတ်တပ်ပေါက်လို့ရတဲ့နေရာသို့သူလာခဲ့သည်။ထိုအထဲမှလဲ လူတွေရှိသည်။ (ဒါမျိုးကို သူလိုချင်တာမဟုတ်လား) ကျော်စွာ လွတ်နေတဲ့နေရာကိုဝင်လိုက်ကာ ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဆွဲလိုက်ပြီး သေးပေါက်နေသည်။ မျက်လုံးကတော့ ဟိုကြည့်သည်ကြည့်နဲ့ ဘေးမှ ဘဲနှစ်ပွေရဲ့ ငပဲတွေကို ဝေ့ကြည့်လိုက်သည်။
ဘယ်ဘက်မှ ဘဲကြီးက ဘောင်းဘီထဲမှ သူ့ဒစ်ကိုကိုင်ကာသေးပေါက်နေပြီး ငပဲမှာ သိပ်မကြီး။ညာဘက်မှ ဘဲကြီးရဲ့ ငပဲကိုလည်း ဝေ့ကာကြည့်လိုက်သည်။ ထိုဘဲကြီးကတော့ ပုဆိုးကိုဝတ်ထားပြီး ပုဆိုးအားလှန်၍ သူ့ငပဲကိုကိုင်ကာသေးပေါက်နေသည်။ ထိုငပဲကြီးကတော့ အားရဖို့ကောင်းလှသည်။ မထသေးတာတောင် အတုတ်နဲ့အရှည်ကကြီးသည်ရှည်သည်။
ထိုသူမှာ တခြားတစ်ယောက်လိုမဟုတ်ပဲ သူ့လီးကိုမပေါ်ပေါ်အောင်ကိုလှန်နေပြီး လီးကိုလဲ ဒစ်အားဆွဲလှန်လိုက်သေးတာ ။ (အားပါး ဒစ်ကိုဆွဲလိုက်တော့ လီးမှာ တွေ့လိုက်ရတဲ့ ဂေါ်လီကြောင့် ကျော်စွာ မျက်လုံးပြူးသွားသည်။)
"ကြည့်လှချည်လားကွ "
"ဟင် "
ကျော်စွာကြည့်နေတာ သူသိသွား၍ မေးရာ ကျော်စွာဘာဖြေလို့ဖြေရမှန်းမသိဖြစ်သွားပြီး သူ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ သူက သူစီးလာတဲ့ကားကိုမောင်းတဲ့ကားဆရာမဟုတ်ပါလား
YOU ARE READING
အတိုအထွာလေးများ🔞🔞🔞 (os)
RandomOs တစ်ပုဒ်ထဲ အပြီး 18+ ဝတ္ထုတိုများကို တင်ပေးပါမယ်နော်