07- GPHP (END)

21 1 0
                                    

Tinatamad akong bumangon sa aking kama. Malapit na ang semi break kaya wala na masyadong klase puro practice at exam ang pinagkakaabalahan ng mga kaklase ko ngayon. Tanging exam nalang ang pinaghahandaan ko dahil matagal ko nang na tapos ang requirements ko, hindi na din ako sumama sa program kaya ngayon ay chill nalang ako.

"Wag kang aabsent lisa. Feeling ko hindi ka papasok ngayon kaya chinat na kita ngayon. PUMASOK KA" basa ko sa message ni rica

Tsk! Para namang bata ang isang to..

Nagto-toothbrush! na ako ng biglang nagring ang cellphone ko sa bag. Si Rica nanaman, nagmumog naman ko para sagutin ang tawag niya.

"Ano yun?" bati ko sakanya "may bago ka nanamang chismis?"

Lagi namang chismis ang sinasabi nito, bakit hindi nalang siya kumuha ang newscaster??

"Gaga ka talaga! Masama bang tumawag ha?? May magagalit naba? Wala naman diba?! Assuming ka parin e" Maingay sa kanyang lugar kaya nilayo ko ang tenga ko para hindi mabenge

Ano ba kasing motibo niya sa pag tawag? Kainis naman. Umagang umaga nambwibwisit kase.

"Ano bang sasabihin mo? Kung tatanungin mo kung papasok ako, oo na! Nakakahiya sayo. Ikaw nga daming palusot na may sakit kunwari yun pala umiiwas lang sa quiz" parinig ko

"Hoyy!! Walang personalan ha," Sabi niya "Makinig ka kase... Nabalitaan ko daw na aalis kayo? Totoo ba??"

Bigla akong nalungkot ng maalala iyon.

"Oo Rica.... Sorry hindi ko agad nasabi sayo. Oo na kami ng probinsya. Sa Pangasinan doon sa lolo't lola ko."

"Bakasyon o Doon na kayo titira??" mahina nitong tanong. Alam kong nalulungkot din ito

Kasasabi lang ni papa na doon muna kami maninirahan sa probinsya dahil humihina na daw sila Lolo at lola. Halos lahat ng kapatid ni papa ay nasa malalayong lugar, ang iba ay nasa ibang bansa. Kaya habang nag aaral kami ay kasama namin sila sa bahay. Kailangan na din nila ng makakatulong lalo na sa gawaing bahay.

"Hindi ako sigurado eh.... Pero parang magtatagal kami doon"

"Ahh ganon ba. Akala ko kase joke joke lang" she laugh without rumors

Nang makita ko si Rica ay agad ko itong niyakap ng mahigpit. A tears developed in my eyes until it fall down on my cheeks. Itinuring ko nadin na kapatid si rica hindi lang isang matalik na kaibigan ngunit isang kapamilya.

Wala na akong pake kung pag tinginan kami ng ibang tao. After that moment of cry, I look at her with an hope in my eyes... Mamimiss ko ang taong 'to..

"Mag iingat ka palagi okay? Huwag mo akong kalilimutan kundi mag ta tampo ako sayo" Banta ko, hindi ko padin mapigilang maiyak

"Oo naman! Mag iingat ka din. Huwag mo na din sana pairalin iyang pagka assuming mo. Para hindi kana laging heart broken" rica

"I miss you Rica..." niyakap ko ulit siya.

Possibleng ito na ang huling pag kikita namin dahil next week ay aalis na kami. Nakakalungkot isipin pero iyon talaga ang kapalaran, hindi alam kung kailan kayo mag samama.

I hoping for the better of her. Soon makakahanap din siya ng bagong kaibigan, ganon din ako. Pero yung mga memories namin hinding hindi magbabago. Siya padin ang best friend ko

Wala naman akong madaming kaibigan at si Rica lang ang malapit sakin. Nis is a friend to me but I don't think I need to inweave on him lalo na't hindi maganda ang huli naming pagkikita.

However, bigla kong naalala ang isang tao

Si Christian

Malaki ang parte niya sakin dahil sakanya ko naramdaman ang Saya at lungkot. My feelings for him will be secque forever, there is no used even if I confess it to him now. Aalis din naman ako

Magiging masaya nalang ako para sakanya and he will be my ideal type in the future. Kung maging sila man ni ate Dianne then I'm happy for him. I'm sure darating din ang para saakin

After a one month...

Madalas padin ang pag kamusta namin ni Rica sa isa't isa dahil connected padin kami sa social media namin. Nakapag enroll na rin ako dito sa lugar namin at hinihintay nalang ang pasukan... While sakanila Rica ay nagsisimula na dahil medyo advance sila kumpara dito

"Lisa may kasalanan ako sayo... Wag kang magagalit ah" chat ni Rica

Kumunot naman ang noo ko

"Ano yun?"

Mabuti nalang at online siya...

"Nadulas kase ako kanina.... Nasabi ko kay Christian na gusto mo siya" nanlaki ang mata ko sa gulat "Ngumiti siya Lisa! Parang kinikilig" dagdag nito

Gusto kong mainis at sabunotan siya ngayon. Tinakpan ko ang mukha ko sa kahihiyan, ano nalang ang iisipin ni Christian niyan??

Kahit na naiinis ako sa ginawa ni Rica hindi ko padin mapigilang mapangiti.

"Sorry talaga Lisa. Hindi ko na mabawi kase nasabi kona e, sana mapatawad mo ako".

"okay lang. Wala naman na ako dyan"

"Sabi ko ichat ka niya..." dagdag pa niya rica

Kaloka talaga ito.

"Hala! Huwag na Rica"

Chineck ko ang message request ko ngunit wala naman akong natanggap...

Then it hit me

Maybe he likes me but not enough to court me... To persue me

Gusto niya lang ako pero hindi niya pinersue...

...

"Sad naman po mama, bakit hindi ka po umamin sakanya na gusto mo siya" tanong ng anak ko

"Hindi kase ako marunong mag first move nak, naniniwala kase ako na kung kami talaga ang para sa isa't isa ang diyos na ang bahalang gumawa ng paraan para kami ang magkatuluyan" sagot ko

"Hindi na poba kayo nagkita? Nakakalungkot naman po ng lovestory mo ma" inosenteng tanong ng anak ko.

' kung nagkita kami ay marahil hindi kami magkakatuluyan ng ama mo'

I smiled. Maybe it's not meant for us, na magkatuluyan kami. Sa ngayon masaya ako sa pamilyang meron ako ngayon. Sa stage ng buhay natin may makikilala tayong akala mo sila na ang forever mo pero habang lumilipas ay magiging isa lamang silang bahagi ng buhay na mag paparanas satin upang maihanda tayo sa kinabukasan.

The end...


_____________________________________

Thank you so much for reading "Gusto Pero Hindi Pinersue". This is my first short story I wrote in this account, and I'm hoping to see if may readers ba akong nagbabasa?

Please support me for my upcoming story to express my thoughts thru writing. Again, thank you so much for reading! Luv lots❤️

Isalecaz

Gusto Pero Hindi Pinersue (Short Story) Where stories live. Discover now