Timeless Tales Of Love

C A P I T O L O III ⏳

TIMELESS

AFTER that day, hatid sundo ako ni Kuya Eren sa school. They never let me go to my training studio. Pati ang guard sa bahay ay hindi ako palabasin. This life sucks. Nagpadala na lang ako ng sulat kay Coach na mag pokus muna ako sa pag-aaral ngayong buwan dahil papalapit na ang exam.

These past days, itinutok ko ang atensiyon sa pag-study. Pati mga kaibigan ko ay hindi ko na pinagtuonan ng pansin. Kapag recess, sa library ako. Kapag lunch, sasabay ako ng kain kina Naya ngunit may dala pa rin akong libro at may airpod sa tenga dahil sa pakikinig ng mga online lessons. After class, sunduin agad ako ni Kuya at mag lock na naman sa kwarto para mag study.

That became my routine everyday. But it's better this way, mabuti na lang ay ni minsan I didn't find studying boring. Mas mabuting ituon ko nalang ang atensiyon sa pag-aaral kesa iiyakan ang mga bagay-bagay.

"Sierra?"

Nilingon ko ang tumawag sa akin. Narinig ko naman kahit mahina lang iyon. Nandito kasi ako ngayon sa library.

Tipid akong ngumiti nang makita si Naya. She took the seat in front of me. What is she doing here? She's not the type to go inside a library.

"Is something wrong, Naya?"

"May problema ka ba? You've been very busy with studies lately, wala ka nang time sa'min." She sulked.

"Oo nga, nagtatampo na kami." Narinig ko naman ang isang boses ng lalaki. Tiningnan ko ito at nag peace sign. "Joke lang."

Tumabi si Cage kay Naya.

"Oh. . . I'm sorry, guys." Tanging sagot ko lang at yumuko. I felt guilty. I realized I really didn't even say hi everytime our paths crossed.

"Alam namin anong rason sa actions mo. Did your parents pressured you again?"

Hindi ako nagsalita.

Naramdaman kong tumayo ang dalawa at lumipat sa tabi ko. In a second, I felt their warm embrace wrapped my body. I suddenly felt emotional. They're so warm. I miss this warmth. Mom and Dad used to hug me like this when I was a kid, but not anymore.

"Don't hesitate to tell us what you're going through, Sierra. Nandito naman kami, huwag mong pasanin lahat." Naya whispered.

"It's okay. You can cry, Sierra." Bulong naman ni Cage which triggered my tears.

I cried on their shoulders. I'm so lucky I have them. Kahit alam kong nasasaktan ko na sila dahil sa hindi ko sila masyadong pinapansin, they still understood me.

"Canteen tayo. Manglilibre ako!" Aya ni Cage.

"Tara, Sierra! Nakita ko si Kuya  sa pila, baka nandun pa yo'n." Asar ni Naya.

Umikot ang mata ko.

"Maya na yang study mo, pahinga ka naman." Cage smiled.

Hinila nila akong dalawa kaya wala akomg nagawa kundi magpahila nalang din.

"Just give me coffee and a biscuit. I didn't have breakfast." Sabi ko.

"Ba't dika kumain huh?! Nag-aantay ka pa bang subuan kita?" Hinampas ni Naya ang braso ko.

"Aray! Duh. Gusto mo lang talagang sumubo eh." Inirapan ko siya.

"Luh ka teh! Iba na yan ha. Anyways, tama ka naman."

"Bwisit ka." Sabay naman kaming natawa.

Tumigil din kami nang makabalik na si Cage dala ang ang request namin sa kaniya kanina.

"Ang bilis ah? Hindi ka ba pumila?" Tanong ni Naya.

"Sa tingin mo, pipila ba ang gwapong ito?" Nag pogi sign pa si gago.