TDG Book 2 Chapter 28
(A/N: It took me 3 days para itype tong Chapter 28. Wala lang. Medyo nahihirapan kasi akong isulat yung scenes na nasa isip ko. Basta guys, seryoso ako dito ah. Walang halong biro. Kayo na lang bahalang maniwala sa mga mababasa nyo =>)
(Jersey's POV)
It took me a day to digest what he said. I.. broke up with him? AKO!?! EH SIRA PALA SYA EH!!!! AKO?! PANONG AKO?
Baliw ka na rin Jersey. Bakit hindi mo tinanong yan kay Kevin yan nung nandun ka pa sa condo nya? Ikaw tong baliw na umalis right after nyang sabihin yung epal na statement na yun. Ako?! Ako!?! PANONG AKO!?!?
Goodness. Ako lang ba ang naguguluhan? For sure kayo rin naguguluhan! Pano ako (I mean tayo!) maliliwanagan nito? Ayokong makita si Kevin ngayon. Naiirita ako sa kanya!! Promise!!!
Pinaulit-ulit ko sa utak ko yung nangyari samin 3 years ago. What went wrong? What did I do? Meron nga ba?!
Then a thought hit me.
Maxene could explain this.
--
DECEMBER 30
Madali kong nahanap kung nasan nakatira si Maxene ngayon sa Pinas. Nagtanong-tanong ako sa ilang friends and.. nasa Bellevue Alabang pala sya.
Actually kinakabahan ako. May something kasi sa sinabi sakin ni Kevin na parang.. totoo. Hindi ko mapaliwanag yung feeling e. Parang.. naguilty ako na ewan. Kaya kahit anong kaba ang meron ako ngayon, I need to do this. Para maliwanagan nako.
Pinacontact ko sa receptionist si Maxene, at naghintay na lang ako sa café. I am really really scared. Ano ba talagang meron?
After 15 minutes..
"Jersey?"
I jumped a little. Gosh Jersey, calm down a bit!
"Maxene."
Oh. What is this..
"Oh my god. You're pregnant?" di ko napigilan ang sarili ko. Oh my.. she's wearing a not-so obvious maternity dress! I slapped a pregnant woman!!! How pathetic of me ://
Maxene smiled at me. "Yeah. 5 months."
"Wow.. I.. I did-"
"Don't worry, kokonti pa lang naman ang may alam. Si Kevin din di pa alam e," sabi nya. Tinignan nya muna yung paligid then.. "Do you mind kung dun tayo sa may sulok mag-usap? Privacy."
