N.E.R.D turns to a CAMPUS PRINCESS (Soon to be Published under LIB)

CHAPTER 22

 Sofia Michelle’s POV

 Sobrang lamig naman. Nasaan ba ako? Huli kong naalala tinanong ako ni zamy kung ano problema ko then nag black na paningin ko non. Lumingon lingon ako hindi ko kwarto ‘to. Kaya napabangon ako bigla. Dahilan ng pagsakit ng ulo ko.

 "Uhhmm" Lumingon lingon ako at nakita ko si Zamy sa may gilid ko.

*Poke. Poke. Poke*

"Hey sydelle stop it" huh? who's sydelle?

"Zamy its me Fia" Sabi ko ditto. Kasi napapagkakamalan na ako na kung sino man. Napabangon naman ito agad.

"Okay ka lang ba? Ano nararamdaman mo?" Tanong nya sakin sabay kapa pa sa noo ko sa leeg ko. Oa masyado. Lagnat lang to 

"Hey chill. I'm okay na I think i just need some rest." Sabi ko ditto. Masyado sya nagwoworry. Okay na naman ako. Unlike kanina.

"SYDELLE! COME HERE!" Sigaw neto. Sino ba kasi yang sydelle nay an.

Bumukas ung pinto tapos pumasok ung batang pagka cute ng sobra.

"Elle meet your unnie" Pakilala ni Zamy sakin dun sa bata. So she’s sydelle I guess? "Michelle meet sydelle my sister but you can call her elle"  Dugtong neto.

"Nice to meet you elle" Sabi ko ditto. Ang cute cute nya.

"Hi, I like you for my oppa. You’re cute and nice. So nice meeting you. I’m elle hihi" Aw. She’s such a sweetheart. Gusto ko pisilin ung pisnge nya.

"Aw. Thanks and mas cute ka." Natuwa naman ako sa kapatid netong zamy na 'to.

"Sige wifey papahanda lang ako ng food" Tumango lang ako. Paglabas ni Zamy, nagkwento na si Elle. Keme, ako daw ung unang babaeng sineryoso ni Zamy ng ganito. Na minsan lang daw magmahal si Zamy at wag kong sasaktan. Of course, hindi ako gagawa ng bagay na alam kong makakasakit sakanya.

Maya maya pa pumasok na si Zamy..

"HEY OPPA! YOU’RE SO SLOW! SHE NEEDS TOO REST!" Sermon ni dongsaeng kay Zamy. Yeah dongsaeng.  sabi nya kasi un na daw tawag ko sa kanya since girlfriend na daw ako ng Kuya nya, Panay nga korean 'to at English. Kung Bobs pala ako wala ako maiintindihan buti na lang sanay ako mag Korean at English hay. Hahahaha.

"Okay Okay.."  Sabi neto at aakto bang susubuan ako.

"You don’t need to do that na zamy, I can eat naman by my own e." How conyo.

"No no unnie, Oppa will help you okay?” Sa totoo lang kung hindi mo makikita si elle at nagsasalita lang sya parang matanda na sya.

"Elle stop it. Be good okay? She's older than you" Mana si Sydelle kay Zamy sa pagiging masungit at pagiging bossy.

"It's okay zamy" Parang ayaw ko na bumalik ditto. Nakakanosebleed mga tao ditto e. Hahahaha

"Sorry Unnie" Sabi neto sabay pout. Ang cute cute nya talaga.

 "It's okay dongsaeng" Sabi ko then pat her head.

"dongsaeng? OPPA! Omg. I’m so happy. She just called me Dongsaeng." Sigaw nya na parang tuwang tuwa. May patalon talon pa sya.

"Pagpasensyahan  mo na si Elle ha? Ikaw lang ang kaisa isang babaeng tumawag na dongsaeng na hindi naman nya kaano ano sa kanya e.." Pagpapaliwanag nito.

 "Okay lang. Nakakatuwa nga sya e. Hahaha" Sabi ko ditto.

 "Kain ka muna tapos magpahinga ka na din wag ka magalala sinabi ko na sa mga teacher natin na may sakit ka ngayon kaya hindi ka nakapasok baka bukas makapasok ka na, tayo pala.” Sabi neto. Nilapag nya sa may table ung soup tapos hinawakan ako sa noo  “... Bumaba na din naman ung lagnat mo.." at sinubuan nya ako. Ay ay, Kaya ko naman kumain magisa pero I find it sweet.  Nagpahinga lang ako saglit at matutulog na din ako.  11:00 pm na din kasi. Tulog na din si Zamy dito sa kwarto pero syempre hindi sa bed sa sofa..

Tiningnan ko sya, Ang pogi nya lang. I mean, yeah, Ang pogi nya talaga. Si Elle dito din sa kwarto natulog katabi ko sa kama. Ang swerte ko nga naman sa lalaking 'to...

He’s caring, He’s sweet, He’s nice, He’s kind, He’s smart. Lahat na ata.  

Kaya naman sobra akong thankful kasi naging akin sya.