St. Harvey Academy

Prologue

“St. Harvey Academy?” I asked my mother.

"I'm sure you've heard of St. Harvey Academy, It's an culinary school that makes professional patissieres" She said habang sumisimsim nang tea nya.

"So you mean, Gusto mo akong pumasok dyan?" Nangiinsulto akong tumingin sa picture na nakaproject sa dingding ng bahay namin. It's the picture of St. Harvey Academy. Bungad lang ang kita pero nasisiguro kong malaki ang school na yun.

Alam nyang mahirap makapasok doon tapos ako na walang kaalam-alam sa baking, ipapasok nya?

Tumango si mama. I smirked.

"You knew i hate baking right? Tapos ipapasok mo ko dyan? I want art! Gusto kong maging architect! Not a shitty pastry chef!"

Matalim ang tingin na iginawad sa akin nang aking ina. Yes! She's my mother pero kailanman ay hindi nya ako tinuring na anak! Sa kadesperadahan kong maging proud sya sakin, I'm always doing what she wants but i just can't! Sinagad nya na ako! Tapos ipapasok nya ako dyan? Ha!

"Alam kong yan ang magiging reaksyon mo"

Alam mo naman pala eh!

I'm controlling my anger, She's still my mother.

"No way! Hindi ako papasok dyan at lalong hinding-hindi ako susunod sa yapak nang pamilya naten!" Padarag kong sabi at tumayo para dumeretso sa kwarto ko.

My whole family became pastry chef, sa aming lahat ako lang ang naiiba. You can't blame me. Alam kong architecting ang gusto ko. I hate cakes, Sawang-sawa na ako dyan. Umpisa sa magulang ko papunta sa tatlo kong kapatid! Umiikot ang buhay nila sa paggawa nang cake at ni minsan, hindi ko hinangad na mapasama sa kanila.

"Are you scared?" Napatigil ako sa gitna nang hagdan nang marinig ko ang sinabi nang aking ina.

Ofcourse not!

"Why would i?" Mahina kong sabi pero alam kong rinig nya yon.

Naramdaman kong tumayo sya at lumangitngit sa sahig ang tunog nang heels nya sa bawat paghakbang nya.

"My plan was simple,  you will enter that school and win the Patissiere Bizzaire Contest, after that, You can leave that school and do whatever you wants. Hindi na kita papakielaman pa"

Patissiere Bizzaire Contest?

That contest, Lagi kong naririnig yan kapag may family dinner kami. I  heard gustong-gusto nang pamilya namin na mapanalunan iyon.

And what again? Pag napanalunan ko yun, hinding-hindi na nya ako papakielamanan pa.

Hinding-hindi..

Hindi na..

Sound interesting!

Hindi parin ako kumibo. Nanatili akong nakasandal sa gilid ng hagdan. Malayo ang tingin.

"Why? Are you not confident about getting in? You knew it's a hard school to get into" Bakas ang pangiinsulto sa boses nya

Alam kong kaya kong makapasok even if it's hard. Nalulungkot ako kasi bakit hindi nalang nila ako suportahan sa mga gusto ko.

A single tear escape from my eyes. Pasimple ko yung pinunasan.

"I'm not worried about getting in" Matigas kong sabi.

"Really? That's good, Then it's settled!" Bakas ang tuwa sa boses nya. Napaismid ako.

"Why me?"

"What?"

"Bakit kailangan ako ang gumawa neto? Bakit hindi ang mga kuya ko?! Mas marami silang alam kesa sakin"

"Because i want you"