St. Harvey Academy

Chapter 2

I'm Lirishi Disiree Kaneko, 17 years old. Half Filipino and Half Japanese. Nothing is interesting on me kaya yan lang ang masasabi ko sa inyo.

Talagang masasabi kong napakahaba netong kulob na pasilyong to kaya Satsuki and I keep chatting about our favorites and information about us. Kumbaga sa relationship. Nasa 'getting to know each other' stage na kami.

"So you're a japanese?" She asked. I can see amusement on her eyes

"Half"

"Wow. Advantage mo rin yang pagiging half mo" Pabiro nya akong siniko.

"Bakit naman?"

"Didn't you know na japanese school tong St. Harvey?"

Nanlaki ang mata ko. "Totoo?" Tumango sya. Hindi sinabi ni mama ang tungkol dito ah?

"Yep. Hayaan mo. Pagtapos nang klase ililibot kita sa buong school at tutulungan din kitang ayusin ang existence mo dito sa school" She said. Nakangiti akong tumango sa kanya.

Kung makasabi naman sya nang existence ko. Bakit kaya? May mga requirements ba na kailangan ay baguhin ko ang sarili ko? Anyways, malalaman ko din mamaya.

Still i mantain my poker face

"Ang haba netong pasilyo. Malayo pa ba tayo?" I said emotionless

Naramdaman kong lumingon sya sakin. Nagtataka siguro sa pagbabago nang mood ko. She have to be used to it kahit pa kaibigan ko na sya.

"Just wait ishie. Malapit na tayo" Malapad ang ngiti nyang sabi.

After she said that nakita ko ang liwanag galing sa labas mula sa dulo nang pasilyo. Nakatitig lang ako dun hanggang sa tuluyan na kaming makalabas.

"Wow" I said in awe. I heard her giggled.

"Inaasahan ko nang ganyan ang reaksyon mo" She grinned pero hindi ko na sya pinansin dahil abala ako na pagmasdan ang paligid.

I can't believe i'm seeing this kind of place!! Akala ko sa mga libro at T.V ko lang to nakikita pero heto ngayon nasa harapan ko. Nakikita at pwedeng-pwedeng hawakan!

Bumungad sa akin ang napakalaking istatwa nang lambana. Nakasuot ito nang mahabang gown witch matching apron. Yung suot nang mga chef para hindi marumihan yung damit nila, in case na hindi nyo alam. Meron itong korona na may kunwaring gems na nakapalibot doon pero bato. Nakakapit ang isang kamay nang statue sa isang wand at bahagya pa itong nakataas na tila ba kumukumpas. Kapansin-pansin din ang tagas ng tubig na nagmumula sa katawan non at duon ko lang napansin na isa pala yong fountain.

I adore the one who made this fairy fountain! I'm pretty sure na ang genius nya!

Dumapo ang tingin ko sa ibaba nang statue. Nandoon ang name nung credits or should i say 'the one who design this statue'

"Khiro Kazuya"

My eyes widen. Japanese name. I looked at Satsuki. Her name is japanese too kahit kyline talaga ang real name nya. Is this one of the 'requirements of existence'? Kailangan magpalit nang japanese name?

I shooked my head

Iginala ko muli ang paningin ko at napanganga ulit ako.

This place is really beautiful that i don't even know if it is real. Mula sa fairy fountain na nagbubuga ng crystal clear na tubig, Mga iba't ibang klase nang puno na may iba't ibang kulay ng dahon, Mataas na school err.. Or should i say palasyo dahil sa sobrang laki at taas. Kailangan mo pa kasing umakyat sa napakalawak na hagdanan bago ka makatapak sa mismong school. Nasisiguro kong times 5 na laki nang gate itong school. The atmosphere was really good. Malamig ang simoy nang hangin even though tirik ang araw.