Every Game

Chapter 10

Chapter 10: Rule

I was staring at myself on the mirror, still swallowing what happened earlier. I kissed him! Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isipan ko at ginawa ko 'yon. Siguro ay nadala lang ako sa takot na hindi kumakagat sa laro si Raf, na nagdududa siya sa amin ni Rocky. To end his doubts, I kissed Rocky.

I hope it is enough. Sana lang ay kahit papaano ay naalis ang pagdududa niya.

Lumabas sa cubicle si Ericka at tumabi sa akin. Naglabas ito ng suklay sa bag at inayos ang kanyang buhok. Matapos naming makabalik sa school ay napagpasyahan muna naming pumunta sa CR. Ilang minuto na lang din ay mag-uumpisa na ang next subject namin.

"I'm happy for you, " I heard her mumbled. Bumagsak ang tingin ko sa bag niya, takot na sabayan ang tingin sa salamin. "He looks decent. That's what makes me happier. You are in good hands."

I suddenly felt guilt. I lied to her to be able to save myself.

Hinawakan niya ang balikat ko kaya umangat ang tingin ko sa kanya. She was smiling genuinely, walang halong panunuya. Mas nakaramdam ako ng guilt. Naniwala siya sa kasinungalingan namin.

"He seems tough, Mad," she said, confused. "But... Feels alone. Maybe because his parents had passed away already. I'm happy for him too... He found you."

Tila may bumara sa lalamunan ko. He found me but I am bound to get lost too.

"Tapos ka na?" tanong niya sa akin.

"M-Mauna ka na," sabi ko sa kanya. "I still need to fix my hair. Baka naiinip na si Raf sa labas. Susunod na rin ako."

"You sure?" She raised her eyebrows.

I nodded my head.

"Okay. See you."

Pagkaalis niya ay humarap ako uli sa salamin. Kinuha ko sa bag ko ang suklay at inayos ang buhok ko. Nang matapos ay inilabas ko ang phone ko. At gaya ng inaasahan ko ay may message mula kay Rocky.

I read the first one,"I can smell Oscar award."

"Aral po nang mabuti ah? See u later."

I silently uttered, "Thank you."

Itinago ko uli ang phone ko sa bag. Pagkalabas ko Rest Room ay halos mapamura ako nang tumambad sa akin si Raf. Tamad itong tumingin sa akin. Mabilis na napansin kong hindi niya kasama si Ericka.

"Umalis na si Ericka. Hindi kayo nagkasabay?" tanong ko.

"Nauna na siya," simpleng sagot nito.

Tumango naman ako. "Ah. Sige. Pasok na rin ako."

"I waited for you."

That's what stopped me.

Naghuramentado ang dibdib ko nang maramdaman ang paghawak niya sa braso ko. Hinarap niya ako sa kanya. Hindi ko maiwasang mapatitig sa kanyang mukha. Wala man lang itong kahit na anong emosyon. Mas kinabahan ako dahil do'n.

Would he confront me now? Bubusisiin niya na ba ako ng tanong tungkol sa mga nangyari kanina?

And I realized... The play has not ended yet.

"Why?" I asked.

"T-That kiss..." He gulped.

Tumaas ang dalawa kong kilay. I tried to act normal. Ayokong mahalata niyang kakaiba ang epekto niya sa akin... Na sa simpleng salita lang niya ay nauubusan na ako ng hangin... Na sa titig niya ay nalulula ako... Na sa paghawak niya sa akin ay naghuramentado ang kalmado kong dibdib.