Kabanata 27

500 19 0
                                    

A/N: Hey, Expect a lot of typos because I'm writing this thru my laptop and I have no time to edit it because I usually upload my chaps thru my phone. So, it takes a lot of time to transfer the file that's why expect. And, Happy 600 reads!



Kabanata 27


Parents




"I-I have a brain cancer?" I asked her one more time. "You're joking, Doc." I said and laugh but she was dead serious.




"I'm afraid I'm not, Miss Lawrencio. It's clearly stated in your CT Scan, you have a tumor it's located on the lower portion of the spine. This tumor is not really big yet, but there's a chance that it will grow bigger."




"How did I have a tumor, Doc? I mean, yes I have a history of having a head illness but I never imagine something like this." I said.




"Miss Lawrencio, Brain Tumor usually begin when a normal cells acquire errors or mutation. And, you will feel a heavy headaches, seizures, changes in personality, vision problems, memory loss, or worst dead.' she said.




"What can we do about this?" I asked her. I'm starting to get nervous. I don't know what to do.





"Well, Miss Lawrencio. Since, it's still a little we can do a surgery and remove it." she said.





Nakahinga ako maluwag sa sinabi niya. Hindi pa naman malala kaya pwede pa maagapan ang sakit ko. Hindi talaga ako makapaniwala na meron akong brain tumor.





"When can I schedule a surgery, Doc?" I asked Doc Martinez.





"As soon as possible, Miss Lawrencio. Don't worry I will be the surgeon of your surgery." she said and I smiled.





"A-Ah one more thing, Doc Martinez. Hiling ko sana na hindi mo muna sanihin sa magulang ko ito. Gusto kong sabihin kapag tapos na ang surgery." sabi ko sakanya at ngumiti sya saakin.





"Yes, but please tell her as soon as possible." she said and I smiled pagkatapos umalis sa clinic niya.




Kinakabahan na ako sa mangyari sa sususnod na araw. Umuwi muna ako ng condo. May klase ngayon si Raffy. Wala 'rin si Rebecca dahil may trabaho naiwan ako mag isa dito. Umiyak ako dahil sa nalaman ko.





Ayoko pang mamatay dahil bata pa si Raffy ayokong lumaki sya ng walang ina. Gusto ko nandyan ako sa tabi niya habng lumalaki sya.




Siguro it's a sign na talaga na kailangan ko ng sabihin kay Rafael na may anak sya saakin. Hindi ako hihingi ng kapalit gusto ko lang ipaalam sakanya at may makilala naman si Raffy na ama.




Hindi ako hihiling ng iba gusto ko lang natatayo syang ama kay Raffy dahil alam ko naman na may anak at asawa na siya. Ayoko makagulo ng pamilya ng iba dahil alam ko masakit iyon.



"Shan! Kanina kapa nakatulala dyan!" sabi saakin ni Desiree.



"Sorry! May iniisip lang." sabi ko.



"Sino si Rafa na naman? sabi niya at nangliit ang mga mata niya.



"Hindi 'no! Teka, bakit nga ba nandito wala kabang duty ngayon?" tanong ko sakanya.



"Gaga may one month leave ako dhail honeymoon namin ni Mike." sabi niya.




"Ahh sana all." sabi ko.




"Mag asawa kana kaya? Para naman may kasama ka. Tignan mo si Danice sya pa nauna naikasal saatin." sabi niya.



Naalala ko five years ago kinasal si Danice kay Prof. Ramirez. Hindi nga ako makapaniwala dahil sila nag end up at may anak na syang babae si Astrid.




"Hindi ko kailangan ng lalake para mabuhay sapat na saakin si Raffy." sabi ko.



"Eh? Lalake naman si Raffy diba?" aniya.


Baka Sakali // CompletedWo Geschichten leben. Entdecke jetzt