Mixta

V - Korku

"Son olarak Quem."

Herkes 'son' kelimesini duyduğu için rahatlamış olsa da ben delice bir arzuyla beklediğim ismimi duyduğum için rahatlamıştım. Lux'un yanında yerimi alırken Cura'ya göz kırptım fakat o bunu göremeyecek kadar sarsılmışa benziyordu. Bu salondaki seçilmeyen herkesten güçlü olduğunu bildiği halde artık neyin onu bu kadar korkuttuğunu anlamıyordum.

◆

Nil'in Alt Katmanları - Geçmiş

"Korkuyorum."

Gecenin karanlığından değil de yalnız kalmaktan korkuyordum. Senelerce onunla aynı odada uyumaya alışmıştım ve onun kısık bir sesle nefes alıp vermesini duymadan uyuyamayacağımı biliyordum. O küçük odada karşımda yatan kızın ölüm sessizliği de zaten gergin olan sinirlerimi iyice bozmuştu. Akrabalarımız yoktu ve olsaydı da kimse bizde kalmak için Nil'in alt katmanlarına kadar inmeye zahmet etmezdi. Fakat annemin bugün iyilikseverliği tutmuş ve tanımadığımız, bizim yaşlarımızda bir kızı evimize getirmişti.

Quae yeşil gözleriyle ifadesiz bir şekilde bana bakıyordu ve gözleri yeni uyanmış hallerinden çok uzaktı. Onu uyandırmadığımı ve zaten onun da uyumadığını fark etmiştim. Ağır hareketlerle battaniyesini kaldırıp koltuğun kenarına çekildi. Ondan nefret ettiğim halde ona sığınmak bütün duygularımı altüst ediyor, kendime deli gibi kızmama sebep oluyordu. Ben de tıpkı onun gibi ağır hareketlerle yanına uzandım. Soğuk ellerimi ellerinin arasına aldığında gözlerimi kapadım ve bütün rahatsız koltuğa, dar alana rağmen huzur bulabileceğim tek yerdeymişim gibi hissettim. Birkaç dakika sonra nefes alışverişi yavaşlayarak düzenli bir ritim bulmuştu ve bu ritimle birlikte ben de gözlerimi kapayıp uykunun derinliklerine sürüklendim...

◆

Nil / NOCTE - An

İsimler açıklandıktan sonra Lux eşyalarımızı toplamamız için geceye kadar serbest olduğumuzu söyledi. Cura'yla sessiz bir şekilde odamıza gidip eşyalarımızı topladık. İsimler açıklandığından beri o sorular soran geveze kız gitmişti ve bu sessizliği sinirimi bozuyordu.

Havanın kararmasına yakın Lux'un ismini söylediği herkes Mane'nin büyük kapısının önünde bekliyordu. Aslında bu on bir kişinin içinde hiç beklemediğim yüzler de vardı. Çoğuyla önceden zorunlu olarak birkaç kez konuşmuştum. Fakat Cura dışında hiçbirinin arkadaşım olduğunu iddia edemezdim.

"Nocte'ye gittiğimizde sizlere yatakhanelerinizi göstereceğim. Bu oradaki ilk geceniz olduğu için eğitimlerden muafsınız. Ayrıca Mane'nin aksine Nocte'de üçer kişilik odalarda kalacaksınız."

Lux'u dikkatli bir şekilde dinlesem de benim için söylediği her söz kafamda binlerce soru belirmesine karşılık geliyordu.

Nocte'ye gitmek ise hepimiz için tuhaftı. Docetler tarafında tehlikeli seçilmiş olsak bile Nocte şatosunun karşısında neredeyse korkudan titreyecektik. Yavaş adımlarla Lux'u takip ediyorduk. Bahçe Mane'daki bahçeden biraz daha büyüktü ve etrafı ağaçlarla sarmalanmış olduğu için Nocte sınırları dışındaki hiçbir şeyi göremiyorduk. Mane'e kıyasla iki katı büyüklükteki kapısı bile arkama bakmadan kaçma planları kurmam için yeterliydi fakat Nocte'nin içine ilk defa giriyorduk ve korkum çoktan merakıma yenik düşmüştü ve sadece ilk izlenimle bile Mane'den çok daha gösterişli, ihtişamlı ve etkileyici olduğu söyleyebilirdim. Uzun ve geniş merdivenlerde siyahlar içinde giyinmiş birkaç kişi başlarıyla Lux'u selamlayarak hızlıca yanımızdan geçti. Ben ve yüz ifadelerinden anladığım birçok kişi onların gerçekten havalı olduğunu düşündük.

Çok geçmeden ilginç bir şeyi daha fark ettim. Quae, Nocte'yi değil buraya seçilen kişileri inceliyordu. Bir an göz göze geldik ve Quae mahcup bir tavırla bakışlarını kaçırdı. Belki ikiz kardeşim olduğu için belki de senelerdir onunla yaşamanın ve onu tanımanın sonucunda onun neden böyle davrandığını anlayabiliyordum. O çok zekiydi ve biliyordu kendi ve kardeşi dışındaki bu dokuz kişinin tehlikeli olmalarının ardındaki nedenlerin öğrenilmesi gerektiğini. Quae hep böyleydi. Diğerleri için ne kadar mükemmel, popüler, iyi bir arkadaş olursa olsun o ailesi dışında kimseye güvenmezdi. Güvenmenin kaybetmek olduğunu düşünürdü. Uzun zamandır bununla ilgili konuşmadığı ve bir şekilde bu durumu gizlediği için artık atlattığını sanıyordum. Yolun devamında onu rahatsız etmemek için bir daha ona bakmadım.