24. Bölüm:Küçük Bir İmza🖤

188 25 74
                                    


Aydın odamdan çıkmıştı.
Ben ise hala kapıya bakıyordum.

Ayağa kalkıp üzerimi değiştirdim.
Aydından özür dilemeliydim.

Sevdiğim adamı böyle üzgün görmeye dayanamazdım.

Ona sormam gereken bir sürü şey vardı.

Üzerimi giyip koşarak aşağıya indim.

Herkes kahvaltı masasına oturmuştu. Aydın yoktu.

Kemal abinin karşısına geçip oturdum. Gözlerimle Aydını arıyordum.

Yoktu.

Bakışlarımı Kemal abide birleştirdim.

Kemal abinin halama soru sorması ile bakışlarım tabağa düşmüştü.

- Aydın nerde hala?

- bilmeyrum uşağumu sabah sabah biri dellendirmiş o da sinirli sinirli çıkıp gitti.

Onu sinirlendiren de kalbini kıranda bendim.

- Mina sende bavulunu topla kızım bu akşam İstanbul'a gidiyoruz.

Başımı tamam anlamında salladım.

Kahvaltıdan sonra odama çıktım. Bavulumu toplamaya başlamıştım.

Saat öğlen 4 de geliyordu. Ama Aydın hala ortalıkta yoktu.

Onu merak ediyordum.

Birlikte İstanbula gidicektik. Gelip bir an önce hazırlanmalıydı.

Aşağıya Serdarın yanına gittim.

- selam Serdar

- selam Mina hazırmısın bu akşam İstanbul'a dönüyoruz.

- şey evet hazırım ben bişey soracaktım sana.

- Aydının nerde olduğunu bilmiyorum Mina. Onu soracaksın sanırım. Telefonu da kapalı bakmıyor mesajlarıma.

- anladım. O gelicek mi İstanbul'a?

- yani bilmiyorum bir gelse konuşsak. Noldu ki, sabah ne dedin de çekip gitti?

- sonra konuşuruz Serdar.

Koşarak odama çıkmıştım.

Neden böyleydi. Aydın neden gelmiyordu.

***

Halamlarla vedalaşıp uçağa binmiştik. Aydın yoktu. Umrumda da değildi en küçük şeyde böyle çekip gidicekmiydi?

Serdar, babam ben ve Atıf uçaktaydık İstanbul'a 3 saatlik yolumuz vardı.

Telefonumu açıp müzik dinlemeye başladım.

Kaan Tangöze'den "bekle dedi gitti" çalıyordu.

Yüzümden küçük bir gülümseme geçti.

Şarkının sözleri bana Aydını anımsatıyordu.

"bekle dedi gitti
Ben beklemedim
O da gelmedi yar...

Ölüm gibi bişey oldu
Ama ama
Kimse ölmedi...

Gözlerimi yavaş yavaş kapatmaya başlamıştım.

***

Kolumun dürtülmesi ile uyandım.

Babam bana bakarak uyandırmaya çalışıyordu.

- efendim baba

- iniyoruz hadi kızım.

AKREP'İN ZEHRİOnde as histórias ganham vida. Descobre agora