Okulun voleybol takımı kaptanı ve futbol takımının kaptanı birbirlerine deli gibi aşık olsalar dahi ayrılıklarının acısını unutamamışlar,sevgilerini hırsa dönüştürmüşlerdi.
•Şey...Belki!
||texting ağırlıklı düz yazı
/for cey
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
•i don't mind by ZAYN
🎥
"Bu da son!" Koluma değen son smaçla birlikte derin bir nefes vermiş kıp kırmızı olmuş kollarıma bakarak kendimi yere atmıştım. "Normalden daha fazla dayandın." Kayra'nın sesi de kulaklarıma dolarken "Ya ne demezsin." diyerek karşılık verdim. "Doruk ile ayrılığın mental olarak seni kötü etkiledi ama performansın daha çok arttı. Bu hırsını sene sonuna kadar kaybetme Lâl."
"Alma şunun adını ağzına."
Kalbim hızlanıyor ismiyle bile. Titriyor içim.
"Anlamadım Doruk mu demeyeyim?" Sırıtarak bana uzattığı eli sıkıca tutup beni yerden kaldırmasına izin verdim. "Yapma şunu." Diye mırıldandığımdan benden bir adım uzaklaşıp "Anladım Doruk demeyeceğim sana. Bir daha asla Doruk demem merak etme. Doruk yok bundan sonra."
Ayağımın dibinde olan topu düşünmeden Kayra'nın üstüne doğru kaldırıp şut çekerken kahkaha atıp anında yere eğilmişti.
"Iska!" Göz devirip kenardaki bankın olduğu tarafa gittiğimde "Güzel şuttu." diyen Orkun'un sesi doldurdu kulaklarımı.
Bir sen eksiktin.
Doruk öğretmişti demek istesem dahi içimdeki gururlu taraf her zamanki baskınlığını belli etmişti. Onunla savaşmak artık daha zordu.
"Senin antrenmanın yok mu?" Kayra'nın sesi bana kullandığı ses tonundan kat ve kat daha katı çıkarken bunu gayet normal karşılıyordum.
Kayra ben ve Helin'in arkadaşıydı normaldede. Aynı zamanda Doruklarla da arası iyiydi.
"Var ama hoca seni çağırmam için beni görevlendirdi." Orkun ile yalnız kalmak istemediğim için suyumu hızlıca içip çantamı fırlattığım yerden almış ve omzuma takmıştım.
Kayra bu sırada bana veda ederek salondan çıkmıştı.
"Naber?" Orkun'un sesine karşılık yalandan gülümseyip "İyi." Dedim.
"Kolun kötü görünüyor."
Gözlerim istemsizce hâlâ kırmızı olan kollarıma kayarken omuz silktim.
Doruk kollarımı daima öpücük kondurarak iyileştirirdi. Her yerde,her anda,her kötücül zamanımda onunla anım vardı. Asla silinemeyecek anılar.
"Alışkınım ben." Yavaşça kafasını aşağı yukarı salladı. "Helin yok sanırım." Konuşmayı uzatmaya çalışması git gide beni sinirlendirirken sakin olmaya çalışmam için söylenip durdum. "Boran'ın yanındadır."
Bugün ben ekstra olarak Kayra'dan antrenman istemiştim ve tek çalışıp az da olsa kafa dağıtırım diye düşünmüştüm.
