Okulun voleybol takımı kaptanı ve futbol takımının kaptanı birbirlerine deli gibi aşık olsalar dahi ayrılıklarının acısını unutamamışlar,sevgilerini hırsa dönüştürmüşlerdi.
•Şey...Belki!
||texting ağırlıklı düz yazı
/for cey
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Makyaj by Model
🎥
|Doruk'tan|
Sinirliydim.Hayata,kendime en çok da davranışlarıma.Öfke bedenimin her bir noktasını sarmışken elimde çevirdiğim sigara paketine dalmıştım.
Kapağını açıp bir dal sigara dahi almamıştım elime.Aynı kendimi de çekip çıkaramadığım gibi sigarayı dahi dudaklarımın arasına koyacak halim yoktu artık.
Bizler insandık. Yanlışlar yapardık. Tartışırdık,konuşurduk,anlaşırdık ve bazen ise anlaşamazdık.
Hatalar bizim doğamızda vardı ve kimse mükemmel değildi.Karşımızdakini kusurları ile bazen de ufak tefek hataları ile kabullenirdik. Aksi halde tamamen kaybederdik.
Ben böyle düşünüyordum ama benim sevgilim daima tam tersini düşünürdü.
O kaybetmekten korkmuyordu.Ona yanlış yapanla konuşmazdı o.Başkasının bunu yaptığını gördüğünde o kişi en yakını olsa dahi garipserdi.Ona göre biri size yanlış yaptıysa bir daha yüzüne bakmamanız gerekirdi.Çünkü bakarsanız onun kitabında yüzsüzlük oluyordu bu.Haksız dahi olsanız arkasından konuştuğunuz insana üstünden zaman geçtikten sonra selam vermeniz dahi irite ederdi onu.
Sorsam şimdi ona kendini affeder miydin diye,hayır derdi buna emindim.
Grupta konuşulan şeylere inanmamıştım,inanmazdım.Lâl'den tek bir cümle işitene kadar kimseye inanmazdım ben. Yalnızca kırılmıştım.Hem de çok.
Kaçıncı kırılışımdı bu bilmiyordum artık.
Parçalarım ellerimi kesiyordu ve kanamam kesinlikle durmuyordu. Yara bandım yoktu.Ellerim arasında kayıp gitmişti.
Kendi yaralarını bana göstermemişti.
Ben ise öyle bir enayiydim ki hâlâ ona güveniyordum.Bana kendini açsın ya da açmasın bir şekilde sineye çekebiliyordum işte.
Karakterlerimiz çok farklı bir o kadar da aynıydı.Bu yüzden bazı anlar geliyor birbirimizi çekiyor,bazı anlar geliyordu tamamen uzaklara itiyorduk ve kesinlikle elimizde olan bir şey değildi bu.
"Çok uğraştım inan unutmak için seni. O gün sarıldığımızda söz verdiğim gibi."
Kulaklarıma akın eden ses ile kalbim teklerken yerden kalkıp hızlıca arkama döndüm.
