Bahçelerden birinde saf, temiz, bembeyaz bir gül açılmıştı. Kimselerin farketmediği, unutulmuş, suskun bir güldü. Bu yüzden güle kimseler su vermedi, iyi bakılmamıştı, güçsüzdü.. Günlerden bir gün, şiddetli bir rüzgar esti ve gülün beyaz yapraklarını savurup, darmadağın etti. Gül, paramparça olmuştu.
Neden? Sevgisizlikten..
YOU ARE READING
SÖZLERİMİN ÇIĞLIĞI
PoetryBir çığlık ile doğup, bin çığlıkla ölüyoruz. Yeni doğan bir bebeğin çığlığı ile başlayan hayat, yaşanan acıların çığlığı ile sonlanıyor. Ne demek hayat? Acı bir çığlıktan başka... Çilem Öztürk Karatepe Kitaplarımın içeriğindeki he...