Hayatta her insanın acıları var, yaşanmışlıkları, eksiklikleri, yaraları ve bunlardan arda kalan anıları...
Kimimiz içimizde kocaman bir derinlikle, kimselere belli etmeden, sessizce yaşıyoruz.
Kimimiz isyan derecesine varıp, asileşip, hatalar üstüne hatalar yapıyoruz.
Geçmiş geçmiyor ki, her giden bir parçamızı götürüyor bizden ve sonra geleceğe umutla bakmak zorlaşıyor.
Bilirsiniz zaman herşeyin ilacı diye bir söz var, zaman unutturuyor ama iyileştirmiyor. Her parçamız kırık, dökükken yaşamaya çalışıyoruz.
Fakat acılarımızla bile gurur duymalıyız.
Şükrü Erbaş şöyle diyor;
"Acı bile bir dünya sevincidir sonunda
Ancak yaşayanların anısı olur..."
İnsan yaşarken hem çirkinlikleri, hem de güzellikleri görür. Bunların hepsi bize birer deneyim ve olgunluk olarak geri döner. Acılarımız ise yaşadığımızın en derin ispatıdır. Acılarımızın ortağı yoktur, onlar sadece bizimdir.
Son olarak bu yazımı Hikmet Anıl Öztekin'in şu güzel sözü ile bitireyim.
"Derdini sev, kaderini sev, sana kuyuların karanlığından sonra aydınlığı göstereni sev."
2021
YOU ARE READING
SÖZLERİMİN ÇIĞLIĞI
PoetryBir çığlık ile doğup, bin çığlıkla ölüyoruz. Yeni doğan bir bebeğin çığlığı ile başlayan hayat, yaşanan acıların çığlığı ile sonlanıyor. Ne demek hayat? Acı bir çığlıktan başka... Çilem Öztürk Karatepe Kitaplarımın içeriğindeki he...
