Trip To Capiz

Siyete

Dane

"Kuya umuwi na tayo"

Kuya is still not looking at me. Kahit na sinabi kong umuwi na kami.

"Kuya naman! Hihintayin mo bang umuwi na tayong nasa kabaong na? I really can't live in this creepy old house!" I frustratedly stroke my hair at inilamos sa mukha kahit nanginginig parin ako hanggang ngayon. Sino bang hindi? Alangan namang magpapa-party pa ako dahil may nakita ako ng hindi tao and worst para kang masusuka sa kanila.

"We can't, Dane. We can't."

"And why is that?!" Asik ko sa kaniya. Inis naman siyang napagulo ng buhok niya.

"This house is fvcking far from the City! Paano tayo makaka-alis dito? Tatakbo? How many kilometers, Dane? Patay na tayo bago pa tayo maka-abot ng Manila." Napipilan ako dahil sa sinabi niya dahil tama siya. Subrang layo talaga.

"So what now?" Mahinang boses na tanong ko sa kaniya.

"I don't know, Dane. I don't know" Naiiling na sagot niya saakin.

Nasa loob kaming dalawa ng kwarto namin. We make sure we locked the door para hindin makapasok yung nilalang na'yon.

"About to that creature. Ano yun?." I laid my eyes on him curiously.

"Tiktik."

"Haa?" Gulat na sagot ko. Y-yun ang tiktik? Holy cow!

"B-bakit hindi niya kaagad tayo inatake? Bakit siya gumagapang?" Nagtataka man pero kinakabahang tanong ko sa kaniya. On the second thought mabuti palang hindi kami inatake ng Tiktik na'yon baka gutay-gutay pa kami pag nagkataon.

"When you heard that sound at kapag malakas ibig-sabihin nasa malayo sila, kapag mahina naman, nasa paligid lang. Nasa tabi natin, likod, harapan o nasa taas."

Napakunot ang noo ko. Baliktad? Pag malakas nasa malayo? Pag mahina nasa malapit?.

"Nananakit ba sila?"

"Partially, Yes." Sagot niya kaya nanindig na naman ang balahibo ko.

"When you heard that sound also, May manananggal sa paligid. When a tiktik sound is there may manananggal." Sabi ni Kuya.

Napahinga ako ng malalim at pinagpawisan ng malamig dahil sa sinabi niya.

"So there's have a chance kanina na pwede tayong dagitin ng Manananggal? Akala ko ba hating gabi sila lumalabas?."

"Use your common sense, Dane. Hindi lahat ng mababasa mo sa libro ay totoo. Hindi por que sinabing hating-gabi lang sila lalabas 'yon na talaga. They can transform whenever they want. But not in a broad day light." May himig ng inis ang boses ni Kuya.

"At oo pwede tayong dagitin kanina. Thanks to Tiktik at nabigyan niya tayo ng first warning." Kuya sigh at sumandal sa upuan niya ako naman napakapit ng mahigpit sa kumot. Andito padin kasi ako sa kama at hindi umaalis mula kanina.

Should I thanks to tiktik too? Dahil sa kaniya umalis kaming rooftop? Pero hindi. Hindi ako magpapasalamat. They were demon creatures. Sila ang dahilan ng mga kamalasan. Muntik pa akong mahulog at mamatay kanina pababa ng hagdan dala ng takot at kaba.

Parehas kami ni Kuya napatingin sa pinto ng makarinig kami ng katok.

"Mga apo. Kakain na tayo" si Lola.

I felt guilt. Si Lola pa talaga ang nag-luto. Hindi manlang kami nakatulong sa kaniya.

"O-opo la!, susunod na kami." Nag-aalangan na sagot ko at dinig ko nakang ang mga yabag niya papaalis.

Inalis ko na ang kumot at lumundag pababa ng kama. Tinignan ko si Kuya na nakatingin din saakin.

"Tara na, Kuya." Yaya ko at nauna ng maglakad matapos kong masuot ang tsinelas ko.

Bumaba kami ng hagdan at nakasunod lang si Kuya saakin. We direct go to the dining hall at nakita ko na may kasama naman pala si Lola dito.

"G-good evening po." Sabi ko at nag bow ng kaunti ay glance at my wrist watch. Seven-twelve na ng gabi.

Siniko ko pa si Kuya pero hindi siya bumati at umupo sa upuan malayo kay Lola.

"Magandang gabi rin mga apo ko. Eto nga pala ang ating makakasama sa bahay na ito si Esmeralda." Lola Maricar introduce, Nanay Esmeralda.

Ngumite ako ng kaunti at nagbow. "Good evening po, Nay Esmeralda." Sabi ko at ngumite din naman siya saakin tila naaliw. Feeling ko magka-edad kasi sila ni Lola Maricar.

Hindi kami nag pray tulad ng nakagawian sa bahay. Pero hindi na ako nagtaka, baka iba dito sa kanila.

"Uhh...Lola? Bakit po itim ang kanin? Wala po bang puti?" Napatigil sa pagkain si Lola Maricar at nakangiteng pinunasan ang labi bago sumagot.

"Ayaw mo ba ng black rice apo? Masarap 'yan. Malinamnam." Nakangiteng sabi niya at kumislap pa ang mga mata niya. Good thing at may kuryente dito dahil kitang-kita ko ngayon kung gaano ka silaw ang ngite ni Lola. Na nakaka-takot?.

I glanced at kuya na ngayo'y ngumunguya ng tinapay. Hindi manlang kumain ng kain. But aside from taking a black rice kumuha nalang ako ng tinapay at palaman para 'yon ang kainin.

"Okay naman po, I forgot na I'm on diet po kasi." Nakangiteng sagot ko ng makitang naghihintay ng sagot si Lola Maricar.

Every second, I feel may umiiba sa bahay na'to.

...
SP