6

509 50 26
                                    

Çağlar: Şimdi de seni düşünmeden duramıyorum.

Çağlar: Hatırlamaya çalışıyorum çünkü yolumdaki bir engel haline geldin.

Pamir Gültekin: Hatırlamana gerek yok.

Pamir Gültekin: Hayatına devam et işte.

Çağlar: Delik hâlâ kafamda Pamir.

Çağlar: O deliği açıp da öylece hayatıma devam etmemi bekleyemezsin benden.

Pamir Gültekin: Senin için ne yapabilirim?

Çağlar: Buluş benimle.

Pamir Gültekin: Hayır, bunu yapamam.

Çağlar: Neden?

Pamir Gültekin: Kendime güvenmiyorum.

Pamir Gültekin: Seni gördüğüm anda kollarına atlayabilirim, dudaklarını öpmek isteyebilirim. Elini tutup, hiç bırakmamak için seni kendime bağlayabilirim. :)

Pamir Gültekin: Çağlar, ben biraz deliyim. :)

Çağlar: O zaman konuş benimle.

Pamir Gültekin: Şu anda onu yapıyorum zaten.

Çağlar: Kendinden bahset. Ne zaman tanıştığımızdan? Neler yaşadığımızdan...

Pamir Gültekin: Benim hakkımda hiçbir şey hatırlamıyor musun?

Çağlar: Kazadan sonra kendimi bile hatırlamıyordum, çoğu anı zamanla parça parça geldi.

Çağlar: İki yıl geçmiş olmasına rağmen hâlâ hatırlamadığım çok fazla şey var.

Çağlar: Fotoğraflara baktıkça ya da ailem bir şeyler anlattıkça bazı şeyleri hatırladım. Telefonumdaki fotoğrafları, mesajları kurcaladım. Sosyal medya hesaplarımı da inceledim.

Çağlar: Sana dair hiçbir şey yoktu Pamir. Olsaydı, seni de hatırlardım.

Pamir Gültekin: Hepsini silmiş olmalılar. Ailen beni sevmezdi. Onları suçlayamıyorum, hepsini benim için karşına aldın ve bu onların öfkesinin hedefi olmama neden oldu.

Çağlar: Fakat takvimde bazı tarihlere notlar koymuşum. Şifreli oldukları için şu anda bile anlayamıyorum onları ama o zaman bir anlam ifade etmiş olmalılar bana...

Çağlar: Ve geçen sefer sana sorduğumda, bazı tarihlerin anlamlarını doldurabildin.

Çağlar: Mesela şu Fethiye tatili. Tatildeyken paylaştığım fotoğraflar hâlâ sosyal medya hesabımda. Açıklamaları da değiştirilmiş sanırım hep emoji var. O dönemde paylaştığım çoğu postta şarkı sözü yazmışım. Bu tuhafıma gitmişti.

Çağlar: Ayrıca fotoğraflarda üstüme düşen, muhtemelen beni çeken kişinin, gölgesi vardı.

Çağlar: Aileme, tatildeyken yanımda kim olduğunu sorduğumda arkadaşım olduğunu söylediler ama hangi arkadaşım olduğuna bir türlü yanıt vermediler. Madem arkadaşımla tatildeydim, peki, neden onunla da fotoğrafım yoktu?

Çağlar: Bu cevapsız sorular sanırım seninle ilgiliydi.

Pamir Gültekin: Eğer senin için sorun olmayacaksa birkaç fotoğraf yollayabilirim. Fethiye tatiliyle ilgili.

Çağlar: Olur, yolla.

Pamir Gültekin: *fotoğraf*

Pamir Gültekin: *fotoğraf*

Pamir Gültekin: *fotoğraf*

Pamir Gültekin: *fotoğraf*

Pamir Gültekin: *fotoğraf*

Pamir Gültekin: Sonuncu fotoğraf senin profilindeki fotoğrafın eş fotoğrafı. O yüzden yalnızca kendimi attım, yanlış anlama.

Çağlar: Fark etmiştim. O fotoğrafa çok baktım.

Pamir Gültekin: :)

Çağlar: Ailem seni neden sevmiyor?

Pamir Gültekin: Dediğim gibi, eşcinsel olmanı kaldıramadılar ve beni, seni yoldan çıkarmakla suçladılar ama ben seni yoldan çıkarmadım Çağlar. Sadece sana, seni sevdiğimi söyledin. Sen de yumruğunla bir güzel ağzımın payını vermiştin.

Pamir Gültekin: Ertesi gün gelip beni öpmen, benim için de beklenmedikti. Ben bunun platonik bir aşk olarak kalacağını sanmıştım ama yanılmışım. Sen de, karmakarışık duyguların arasında aşkıma karşılık veriyormuşsun.

Çağlar: Nasıl tanıştık?

Pamir Gültekin: Aynı yüzme salonuna gidiyorduk, orada tanıştık. Ben bir keresinde neredeyse boğulduğum için sudan korkuyordum sen de sadece spor olsun diye yüzüyordun.

Çağlar: Ailem şu anda yüzmeye gitmeme izin vermiyor. Sanırım seni hatırlamamdan deli gibi korkuyorlar. :)

Pamir Gültekin: Muhtemelen. Hâlâ hatırlamak istiyor musun?

Çağlar: İstiyorum, Pamir. Devam et lütfen.








Nereden nereye be Çağlar Bey :)

Hatırla Beni | #texting ✅Where stories live. Discover now