Mafya bey (18+) (Yeniden Yazılıyor)

6.bölüm (DÜZENLENDİ!)

Aradan sadece 2 gün geçmişti bugün salı. Çantamı hazırlamış yatağımın üstüne koymuştum. Saçlarımı topuz yaptıktan sonra hafif bir makyaj çaldım. Çantamı ve telefonumu alıp salona ilerledim. Babam koltukta oturmuş diğer aile babalarının yarısının da yaptığı şey gibi gazete okuyordu. Babam beni görünce gazeteyi indirip ayağa kalktı.

"İyimisin kızım" babamın bana endişeli bakışlarını dindirmek için enerjik ve hiç bir şey olmamış gibi davranmam lazımdı. "Babacım iyiyim, hem derse geç kalacağım" babam derinden dertli bir iç çekti. "Tamam. Ama eğer bir şey olursa ben hep arkandayım. Arkanda bir babanın olduğunu sakın unutma" arkamda babam var. Evet babamın savaşçı kızı. Ben babamın savaşçı kızıyım. "Tamam baba. Seni seviyorum baba" babam gülümseyip kollarını açtı. Ona sıkıca sarılıp derin bir nefes aldım. Hayat şuan yeniden başlıyordu. Yeni bir Zümrüt Kaya olacaktım. Babamdan ayrılıp yüzüne baktım.

"Tamam hadi sen geç kalma. Görüşürüz" babama tebessümle baktım "Görüşürüz baba."

Evden çıkıp otobüs durağına doğru ilerledim. Okula varınca ne olacak bilmiyorum Emre beni daha önce telefonla aramıştı. Aramaları durmayınca engelledim. Bunu ilk başta yapmam lazımdı aslında. Okulda ne olcak, yine ben bir şey yapmadım, alkollüydüm bahanelerini uyduracakti bana. Onu asla affetmeyeceğim. Emre den çok Hazar Ateş'i merak ediyordum. Ne yapıyor şuan, nerde, ne halde. Emre den çok Hazar Ateş.

Otobüs durağına varmıştım, benim varmamla beraber hemen otobüs gelmişti. Otobüse binip akbilimi basıp boş bir yere oturdum, şuan otobüste bir iki yer boştu ama bir sonraki durakta tamamen içi dolacaktı. Liseli öğrenciler otobüsün içini dolduracaklardı, hep olduğu gibi.

Kulaklığımı çıkarıp telefonumdan bir müzik açtım. Aklıma Hazar'ın ben uyurken ard arda çalan i o şarkı geldi. Benim her otobüse bindiğimde dinledim o şarkı. Yanında uyusam. Kaldı 8- yanında uyusam. Bu şarkı... adam aklımdan bir türlü çıkmıyor, bana iyilik.i yaptı yoksa... yoksa ne Zümrüt, adam gerçekleri ortaya çıkardı, bas baya seni oynatıyordu o Emre. Ama artık o yoktu onu hayatımdan çıkartmıştım bile o artık benim için sadece yoldan geçen bir insandı.

Kullağımda çalan müzik 3. Kere çalınca durdurmuştum. Otobüsten inip, üniversiteye giriş yapmıştım.

Durakladım yerimde durdum. Okulun giriş kapısına yaslanmış bekliyordu. Beni görünce ayakları adım atmaya başladı. Durmuş olduğu yerden ayrılıp benim bulunduğum yere ilerliyordu. Öfkeyle derin bir nefes aldım. Onu görmezden gelip okula ilerlemeye başladım. Üzerime doğru yürüyünce yüzüne bakmak zorunda kaldım. Şuan karşımda duruyor yüzünü bile görmek istemediğim kişiyle yüz yüze bakıyorduk. Hazar'ın onu atmış olduğu yumruklar yüzünü mo's mor yapmıştı. Gözü kızarmış şişmişti.

"Zümrüt lütfen yapmayalım. Pes etmeyelim" yine saçmaladı, tekrardan bunların normal bir şeymiş gibi görmemi istedi. Hata yapsın, karşısındaki insan affetsin. Emre hatalarını önüme sersin Zümrüt affetsin. "Sen neler yaptığını bilmiyor musun? Beni aldattın, başka bir kadınla yattın. Daha ne istiyorsun" yutkundu gözlerini benden aldı yere odaklandı. "Özür dilerim. Haklısın... ben artık senin yanına yaklaşmam... ama ne olur sana mesaj atayım sende bana görüldü at... göründü atsan bile bana iyi gelir. Lütfen" içindeki pişmanlık yüzüne vuruyordu. Pişmandı. Ama son pişmanlık fayda etmez. Emrede son pişmanlıklardaydı. Affedemem bunu kendime ve gururuma yapamam. Gurursuz biri değilim.

"Emre benden uzak oldukça sadece benim görüldü atışlarımı görürsün. Benden uzak ol yeter" pişmanlıkla tebessüm etti. Kafasını salladığı an o yerden uzaklaştım. Okula ilerleyip okula girdim, elimi kalbime atıp okşamaya başladım. Gözlerimi iki saniyeliğine kapatıp geri açtım. Sınıf doğru ilerlemeye başladım. Koridoru dönünce hemen sınıfa girdim, yerime geçip oturdum, şu şişesinin kapağını açıp içmeye başladım. Suyu masaya koyunca derin bir nefes alıp arkama yaslandım. Aklıma Emre'yle aynı masada oturduğumuz gelince ayağa kalktım. Bi arkadaki masada Ömer oturuyordu, tek başına oturduğu için yanına geçip oturdum. Ömer bana bakınca gülümseyip defterimi çıkardım. Göz ucuyla kapıya bakınca Emre'nin sınıfa girdiğini gördüm, elime bir kalem alıp deftere bir şeyler yazmaya başladım. Hiç bir şey demeden ön sıraya oturdu, hiç bir tepki vermeden... Bunu yapması lazımdı zaten, gelipte kulumdan tutup benim yanımda oturacaksın diyecek hali yoktu ya.