Yorgun ruhunu korumak istemiş [Bbangkyu+Junew]

Dünyanın en korkunç ve en güzel gözleri onunmuş

Hi, Esma is back finally

Sadece kitap almaya gelmişti, nereden bilebilirdi kalbinin hızla atmaya başlayacağını ve onu durduramayacağını?

1 hafta olmuştu, kalbinin bunca zamandır hızını kontrol edememesinin nedeni cidden gördüğü o gözler miydi yoksa kalp rahatsızlığı falan mı vardı?

"Younghoon nereye gidiyorsun?"

Oda arkadaşına döndü, uykusundan henüz uyanmış olmalıydı. Onun da gözleri güzeldi ama onu görünce kalbi hızlanmıyor tam tersine nasıl hâlâ bu huysuzluğuna rağmen onunla arkadaş kalabildiğini düşünüyordu.

"Hastaneye."

Arkadaşı kahkaha atmaya başladı, uykusu tamamen açılmış olmalıydı. Younghoon kaşlarını çattı. Komik bir şey yoktu ortada, ciddiye alınmayı dilemişti cevap verirken. Fakat konuştuğu kişinin karakteri buna uygun değildi hiç.

"Ben sana tanıyı çoktan koymuştum oysaki."

Gözleri odağını büyük bir hızla değişip devrilirken arkadaşı gülerek kurmuştu cümlesini. Younghoon kaşlarını çattı ve söylendi.

"Benimle dalga geçmeyi kesip geç kaldığın sınava koşabilirsin Hyunjae."

Arkadaşı cümlesini çok unursamamış gibiydi, gülerek yanına gelmiş ve omzuna vurmuştu.

"Gönlünü kaptırmak diyoruz biz buna, doktor da aynısını söy-"

Neden durup orada onu dinlediğini sorguladı birden. Kaşlarını sinirle daha çok çatarken yurt odasından hızla ayrıldı, arkadaşının söylenişini duymaya devam ederken kulaklıklarını taktı ve saatini kontrol etti.

Yarım saat sonra hastanedeydi, neredeyse bütün kontrollerini yaptırmıştı. Rahatsız sandalyelerin birinde oturmuş sonuçlarının yazılı olduğu kağıda bakıyordu. Hiçbir şeyi yoktu, hassas bedeni ilk defa bu kadar sağlamdı.

Kaşları sanki mümkünmüş gibi daha çok çatılırken ayaklanmıştı, nereye gideceğini düşünürken onun haberi bile olmadan adımları onu kütüphaneye getirmişti. Belkide sorunu başladığı yerde biterdi, ruhsuz bir şekilde kütüphanenin içine doğru adımladı.

O gün tam anlamıyla hiçbir şey düşünmüyor, müziğine içinden eşlik ederek kitaplarla dolu rafların arasında dolaşıyordu. Sınavları henüz bitmişti ve kendini sakinlikle ödüllendiriyordu, kitap okumaya niyeti yoktu sadece bakınmaya gelmişti ama belirsiz türlerle dolu raf hiç olmadığı kadar dikkatini çekmişti.