8

1K 71 78
                                    

Jungkook

Kucağımdaki ufaklık için şarkı söylüyordum uyuması için dün gece aniden yatağıma gelip bana sarıldığı için geceleri onunla ilgilenmeye çalışıyordum.

Korkunç gerçek peşimizi bırakmamıştı.

Ufaklığın annesi ve babası onu istememişti konuşma zorluğu çektiği için bu durum zamanla tamamen konuşmasına engel olmuştu.

Basit fiziksel ruhsal tedaviler vardı ama onlar ufaklığa bunu çok görmüşlerdi istenmeyen çocuk olarak doğmuştu bir kaza kurşunu olarak.

Ailesi ile konuşmuştuk gayet varlıklı saygın bir aileydiler ama özürlü olduğu gerekçesi ile çocuğu istemiyorlardı çocuğun velayetini onlardan almak için işlem başlatmıştım tüm bu olay bir hafta önce olmuştu.

O gün çocuğu sokağa ölmesi yada onlardan uzak durması için atıklarını duyduğumda kanım donmuştu.

Kucağındaki tavşan ile uyuyan ufaklığı yatırıp uyumak için kendi odama dönücekken gömleğimi sıkıca tutan ufaklığa gülümseyip kucağımda onunla büyük yatağa uzanığ üstümüzü örtüm.

Ben aile nedir bilmiyordum Ailesiz büyümüştüm.

Ama bu ufaklığa aile olmaya kararlıydım.

Karşımdaki görüntü ile yutkunurken içimden vasiyetimi yazıyordum.

Öfkeli bir adet delta ofisimdeydi.

"Bay kim bir sorunmu vardı acaba "

"Bilmem birisi 1 haftatır ortalarda yoktu ne sorun olabilirki "

Göz devirip masadaki dosyaya uzandım.

"Bay kim bildiğiniz üzere yıllık iznini kullanma hakkına sahibim "

"İznini sikeyim Jeon "

Gözlerim öfkeli kahveleri bulurken gülümsedim gergin bir şekilde.

"Bay ki-"

Odaya aniden falan ufaklık ile bakışlarımız onu bulurken koşup bana sarılmıştı. Eğilip onu kucakladığımda kapıdaki jin hyungu gördüğümde kollarını kaldırmıştı.

Ufaklık sanırım beni özlemişti.

Delta gerilirken ufaklığa bakıyordu.

"Oğlunmu daha önce gördüğüm? "

Bir an bile tereddüt etmeden gülümseyip onayladım.

"Değerli oğlum "

Ufaklık kafasını göğsüme koymuştu kısık nefesler alıyordu.

"Anladım evli olduğunu bilmiyordum Jeon "

Dişlerinin arasından konuşuyordu.

"Daha öncede dedim bay kim sizi alakadar etmiyordu"

Gözleri ufaklığı bulurken kollarınu bağladı.

"Sana benzemiyor ? "

Sesinde şüphe vardı.

"Evet annesi andırıyor daha çok"

Deltanın yoğun deniz kokusu burnuma dolarken ufaklığı göğsüme bastırdım koku çok ağırdı.

"Delta-"

Odasan hışımla çıkması ile nefes aldım.

"Ufaklık böyle habersiz gelmemelisin beni özlersen jin hyunga aramasını söylemen gerek "

Kedi yavrusu gibi bakan çocuk işe iç çektim ne desem olmazdı şuan gülümseyip başını okşadım.

Deltanın son zamanlardaki halleri beni geriyordu Bana ne hakla kızıyorsa artık.

Delta benden uzak dur!  Where stories live. Discover now