#14

10.3K 447 505
                                    

Medya Kenan ve gecenin benzetme olarak koydum. Kafasında canlandıramayan olmuştu insan yanında ki büyüklü bu şekilde.

Ya arkadaşlar msjemsksmsk
Depresyona giren arkadaşlar bilir canınız hiç bir şey yapmak istemez ya! Aynen öyleyim. Ama kitabımın bu kadar sevileceğini de bilmiyordum ki özelden her saat yazıyonuz mskemsks. Ama Bir hoşuma gidiyor yeminle. İlgilenen, severek okuyan yorum ve oy veren herkese COK TESEKKUR EDERIM... şimdi elimin ağrıdı yere kadar yazmaya geldim. Ve bunun sadece kurgu olduğunu unutmayın bazen bu ne saçmalık gibisinden diyenler oluyor da hani anlamıyorum, beğenmediysen okuma geç kardeşim neden nefretini kusuyorsun? Ama zaten düzenli okuyan bir kitle olduğu için pek takmıyorum onları.

Ne konuştum be yine! Hadi okumaya geçelim. Bol bol satır arası yorum yapalımmm.

*****

Hala gözlerim kapalıyken dediği şeyler beni sadece korkutmuştu. Ben böyle hastalıklı bir adamın yanında durmak istemiyordum.

Son kez boynumdan derin bir nefes çekip üstümden kalktı ve kapının çarpma sesini duydum. Gözlerimi açmaya cesaretim yoktu, ağlamaya ise halim. Tekrar nerden geldiğini bilmediğim mikrofondan konuştu.

"Kalk üstünü giyin, yemek yiyeceksin"

Üstümü giyeneceğimi duyduğum da sevinçten hızlıca kalktım ve yerden kıyafetlerimi alıp giyindim. Yatağın üstüne oturup sadece ne olacağını bekledim.

Kapı hızla açıldı ve içeri girdi. Her zaman ki gibi sert bakışları çatık kaşları, özenle yapılmış saçları ve siyah takımı üstündeydi. Yanıma gelerek kolumdan tutup kaldırdı beni ve yanında zorla yürütmeye başladı.

"Bırak beni, nereye götürüyorsun?"

Merdivenlerden aşağı sürüklerken bir yandan da evin içine bakıyordum. Ev de değil resmen şato gibiydi çok büyüktü ve heryer de oldukça lüks eşyalar vardı.

Merdivenlerden sonra mutfak olduğunu düşündüğüm yere soktu beni. Mutfak kırık beyaz ve gri tonları üzerine döşenmiş oldukça geniş ve ferah bir yerdi. Ortada duran koyu gri masanın açık gri koltuğuna oturttu beni.

Dolabı açıp içinden bir kaç malzeme çıkardı ve tezgahta bir şeyler yapıyordu ama görmüyordum. Boyu çok uzundu, sırt kasları gömleğin dışından bile belli oluyordu. Geniş omuzlarının üstünden yan bir şekilde kafasını çevirdi.

Yan profili bu kadar mükemmel olan biri gördün sen hiç?

Hayır gerçekten görmedim. Çok çok yakışıklı ve güzeldi. Mükemmel di resmen, tek bir tane bile kusuru yoktu fazlası vardı. Böyle iğrenç bir insan olmasaydı ona kesinlikle şans verirdim.

"Bakmalara doyamadın?"

"Mutfağa bakıyorum ben çok çirkin ve boğucu, aynı senin gibi!"

"Yoldan geçen her insanın dediklerini taksaydım insan kalmazdı"

Arkasını dönüp ellerini yumruk şeklinde masaya koyarak üstüme eğildi. Gömleğini sıyırmıştı ve bileklerinden kollarına uzanan damarlara baka kaldım. Bu nasıl insandı böyle?

KURT'UN ESİRİ +18Where stories live. Discover now