''Dünya ne kadar diye sorsalar, 'Onun gözleri kadar' derdim."
---
Bu neydi şimdi?
Bilinmeyen Numara: Hangi çiçekten çalıntıdır huyun?
Bilinmeyen Numara: Hangi ırmağın peşinde kaybolur güzün?
Bilinmeyen Numara: Çok yürüsen ormanında bulur muyum?
Bil...
Son zamanlarda hayatımda bazı konularda sıkıntılar yaşıyordum. Özellikle iş hayatımda. Pek düzgün ilerlemiyordu bazı konularda.
Oğuz ile diye soracak olursanız her zamanki gibi 2 gün iyiysek 5 gün sallantıdaydık.
Hiçbir zaman çabuk pes eden biri olmamıştım ama son zamanlarda her şeyi bırakıp gitme isteği ağır basıyordu.
Yurt dışı görevini kabul etme fikri cazip geliyordu mesela.
Aşağıdan gülme sesleri geliyordu. Arkadaş grubu havuz başında birbirleriyle konuşup gülüyorlardı.
Güneş iyice kaybolmak üzereydi. Kitabımı ve fincanımı alıp içeri geçtim. Pek iştahım yoktu bu yüzden taze kahve demlemek için kahve makinesinin başına geçtim. O demlenirken banyo olmayı planlıyordum.
Kitabı yatağıma koyup banyoya girdim. Kaynar su vücudumdan akıp giderken boş boş yeri izliyordum. Neden böyle olmuştu bir fikrim yoktu ama dediğim gibi son zamanlarda aşırı derecede yorgun ve bitkin hissediyordum.
Saçlarımı ve vücudumu yıkayıp duruladım. Odama geçince aynada biraz kendimi inceledim. İçe çökmüş yanaklarım ve altları morarmış gözlerimle harika görünüyordum.
Kremlenip üzerimi giydikten sonra tekrar mutfağa geçip büyük bir kupaya kahve doldurup salona geçtim.
Diziyi yarım bırakmıştım çünkü odaklanıp bir şeye devam edecek halim yoktu. Akşamın ilerleyen saatlerinde iyi hissedersem devam edebilirdim belki. Televizyonu açıp kanalları gezmeye başladım.
Hiçbir şey yoktu. Evlendirme programlarıyla doluydu televizyon. Onu da kapatıp ayak ucumdaki bilgisayarımı aldım.
Ne yapacağımı gerçekten bilmiyordum. Boş boş bilgisayarsa geziniyordum. Müzik açıp sessizce dinlemekte karar kıldım. Hafif bir müzik açıp dinlemeye başladım.
Çalan kapıyla müziği durdurup doğruldum. Kimdi ki acaba?
