Yıldızların Aşkı

S-304 Varış

Robert 

Yolculuğun  sonunda S-304 gezegenine varmak için çok kısa bir mesafe kalıyor. Gideceğimiz gezegende neyle karşılaşacağımızı bilmiyoruz. Tek bildiğimiz keşif için cesaret ve olası ihtimalleri göze alarak araştırma yapmak. İşte bu insan hayatında maceranın temelini oluşturuyor. Kendimi yorgun hissettiğim için enerji içeceği içmeye giderken tam dolabı açtığımda bir eli tuttuğumu fark ettim: Feray Şener. İkimiz de aynı anda içecek almak için davrandığımız için aramızda kısa bir bakışma oluyor. Bana çok tuhaf bakıyor. Aklıma eski eşim gelince elimi hızlıca çekiyorum. Bunun benim  üzerimde travma oluşturduğuna eminim. "Pardon" deyip sırayı ona veriyorum. Yüzümde kocaman bir pislik varmış gibi  bakıyor. Anlam veremedim. "Kadınlar işte..." demekten kendimi alamıyorum. Oradan tam uzaklaşacakken "erkekler işte..." sözlerini duyuca  tam cevap verecekken R-98 robotunun iniş için saatime kısa haber gönderiyor. Ama bu sözün altında kalmamak için bunu bir kenara yazıyorum. Kindar olduğum için değil, içimde kalmaması için sadece...

Gerekli işlemleri halledip uzay aracını yapay zeka yardımıyla uygun yere park ediyorum.  Feray, Emily ve Asahi astronot elbiselerini giyim yerine gidip, hazırlanıyorlar. Duygularımı işime karıştırmamak için derin derin nefes alıyorum. Gezegene baktığımda haberde gösterildiği gibi bir tarafı kırmızı ve turuncu ağırlıkta, çok az görünen kısımda ise lacivertlerin yoğunlukta olduğunu görüyorum. Böyle bir gezegen muhakkak farklı farklı tehlikeleri de kendisinde barındırıyordur. Kırmızı alanda iniş yapılıyor.  Astronotlar inerken, ben de kameralardan onları izliyorum. Olası bir tehlikede uzay aracını çalıştırabilmek için. Gök yüzü dünyadaki gibi, yer yüzü ise dünyadaki eski kırmızı çölleri anımsatıyor. 

Emily güvenli anlamındaki işareti verince astronot kıyafetlerinin olduğu yere gidiyorum.  Yedek robottan sesler gelmeye başlıyor. Üzerinde çok durmuyorum. Astronotlardan biri düğmesine basıp çalıştırmış olabilir. Kıyafetlerimi giyip, çıkıyorum. 

Yürüyebiliyoruz. Bu çok iyi çünkü yer çekiminin olması işimizi daha da kolaylaştıracaktır. Emily yanıma gelip hava basıncını, oksijen, hidrojen ve diğer gazların oranını tespit cihazlarından gösteriyor. Bu gerçekten şaşırtıcı. Burada şu an herhangi bir canlı görünmese bile bu sonuçlar canlı olma veya oluşabilmiş olma ihtimalini karşılıyor. 

Yapılabilecek tüm araştırmalar için tüm araçlar sırasıyla kızıl toprak kayaya taşınıyordu. Feray elinde tuttuğu kutu ile beraber tam düşecekken refleks olsa gerek son anda tutarak düşmesine engel oldum. Feray düşseydi belki dalga geçerdim ama elindeki kutunun düşmesi yapbozun eksik parçasının en önemli kısmının yerle bir olması demekti. Daha fazla dayanamadım ve içimde biriktirdiğim sözleri bir anda üzülür mü kırılır mı düşünmeden saymaya başladım:

-Biraz daha dikkatli olamaz mısınız? Eğer bu kutu düşseydi ne olacağını tahmin edebiliyor musunuz? Tabi siz kadınlar önce "Ben her şeyi yaparım" modunu sadece işinize geldiği zaman kullanıyorsunuz değil mi?...

Dinlediklerimi duymazlıktan gelerek önce elindeki kutuyu yere bıraktı ve sonra susmam için eliyle işaret verdi. Daha çok uzatacağım cümleleri bir anda kesti. 

-Sizi tebrik etmek gerekir insan ırkı sorunlarını bu gezegene getirmeyi başardığınız için. İnsanlık sizinle gurur duyuyor. 

Öylece kaldım. Cevap vermek istiyordum ancak ne söylersem her türlü bu söze yaklaşamayacağımı düşündüm. Bu kadın beni şimdilik yenmişti ama bunun altında kalmamalıydım. Şaşkınlığımı belli etmemek için çaba harcayarak hiçbir şey olmamış gibi yerime çekildim. Bu kaybettiğini kabul etmek için değil, sadece güç kazanabilmek içindi. Çaktırmadan ona baktım. Yenilgim onu mutlu etmişe benziyordu Ama bilmediği bir şey vardı. Ben bunun rövanşını alırdım. Elbette bu savaşta da  ben kazanırdım. Çünkü hep kazandım. 

Biraz düşününce eski eşime benzemeye başlama düşüncesi beynimin bir ucunu tutup, kendimi kötü biri gibi hissetmeme neden oldu. Durduk yere kız hiçbir şey yapmamasına rağmen yüzünde olumsuz düşünceleri okuyordum. Beynin doğruyu bilmekten ziyade kişinin niyetine göre bilgiyi yorumlaması beni yenileceğim işlere yönlendiriyordu. Karakterime uygun olmayan davranışlar sergilemem bu yüzden olabilirdi. 

İşime odaklanmaya devam ettim. Bu keşif işinin bir takım çalışması olduğunu kendime sık sık hatırlatsam çok daha iyi olacaktı.