Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yoongi ile jimin'in ilk tanıştığı zamana ışınlanıyoruuuz ____
Flashback
Min Yoongi'nin ağzından Babamın yaptıkları artık ciddi anlamda haddini aşmıştı. Hayatımı eziyete çevirmeye devam ediyordu. Annem ise buna müsait ediyordu ve beni bir gram umursamıyordu. Bay ve bayan Lee'nin ölümünden sonra ise beni orada tutacak pek bir şey kalmamıştı. Bir hışımla biriktirebildiğim bir kaç bin won'u alıp evden kaçmıştım. Veda edeceğim tek kişi ise Jongsuk'tu ama vedalaşmak yerine benimle gelmek istediğini söyleyeceğini hiç tahmin etmemiştim. Hızlıca eşyalarını toplamıştı. Deagu'dan uzaklaşmalıydık. Gideceğimiz yer olarak ise Seul'ü belirledik. Oraya vardığımızda ise küçük olduğumuz için bizi ciddiye almayan insanlarla karşılaşmıştık.
Küçüktüm ama neden bu kadar büyük hissediyordum?
Orada küçük bir yurt bulup oraya yazılmıştık. Yakınında bir lise vardı. Liseye kaydımızı aldırmıştık. Kimse beni ne aramış ne de sormuştu. Benden kurtuldukları için mutlu olmuş olmalılardı. Jongsuk ise günden güne iyi olmaya çalışıyordu. Bense yanında olmaya çalışıyordum. Ara sıra yarı zamanlı işlere girip para da kazanıyordum.
Jongsuk ile aynı sınıfaydık -giderek birbirimizden uzaklaşacağımızı bilmiyordum- Jongsuk dışında arkadaşım yoktu. Arkadaş edinmeye de çalışmıyordum.
Derslerde uyuyan bir tiptim. Birçok şey dikkatimi bile çekmezdi. Tersine olarak ise bir çocuk dikkatimi çekmeye başlamıştı. Aynı sınıftaydık ve o benim şimdiye kadar gördüğüm en güzel insandı. Dolgun dudakları, gülünce tamamen kapanan gözleri, utanınca kızaran yanakları, ipek gibi simsiyah saçları, konuşurken istemsizce yaptığı sevimli ifadeler, minik ve iyilik dolu kalbi onu o kadar eşsiz ve özel kılıyordu ki. Derslerde sürekli uyuyan ben artık uyumaz olmuş onun mimiklerini ezberlemek ister gibi onu izler olmuştum. Gözlerimi fark ettiğinde ise gözlerimi hemen üzerinden çekiyordum çünkü onu rahatsız hissettirmek istemiyordum. O ise ilk başlarda yadırgasa da son zamanlarda göz göze geldiğimizde yüzünde minik bir tebessüm oluşuyordu. Sanki senden rahatsız olmuyorum demek istiyor gibiydi.
İsmi ise Park Jimin'di. Güzeller güzeli Park Jimin.
Okulun çevresinde karşılaştığımızda ise ya onu kedileri severken ya da farklı okullardan olduğunu düşündüğüm arkadaşlarıyla görüyordum. Sınıfta hiç muhabbetimiz olmamıştı.
Bir gün yerime bir başkasının oturması üzerine Jimin'in yanına oturdum. Kalbim deli gibi atıyordu. İlk dersin bitiminde kafamı sıraya koyup uyuyacağım sırada elimi tutan minik eller buna engel oldu. Ellerimi avuç içlerim zemine bakacak şekilde tutup ellerimin kuruluğundan dolayı oluşan yaralara bakmıştı. Sonrasında çantasından kedili yara bandı çıkartarak elime yapıştırdı ve gözlerimin içine bakarak utançla gülümsedi. Anın verdiği şaşkınlıkla biraz durup yara bandına bakarak ben de gülümsedim. O çok temiz kalpliydi. Dünyadaki onca kirliliğe rağmen onun kalbi temiz ve masum kalmıştı. Bu olayın sabahında ise sırasına çikolatalı süt bırakmıştım. Çok sevdiğini biliyordum. Sütü görür görmez gözleri beni bulmuştu. Gülümsemiştim. O ise anlamıştı. Gülümseyerek sütü sıradan alıp çantasına koymuştu.
Bana hissettirdiği şeyler çok başkaydı. Bu zamana kadar ne yönelimimi sorgulamıştım ne de birinden hoşlanmıştım. Bu başka bir şeydi.
Tanrının insanları birbirleri için yarattığına inanmazdım. Ta ki onunla karşılaşıncaya kadar. Tüm doğrularımı, tüm benliğimi değiştirmişti. Hissettiklerini dile dökemeyen ben, tanımlayamayacağım kadar çok şey hissederken bile sayfalarca ne hissettiğimi tanımayabilirdim.
Bu minik güzel çocuğun her şeyim olacağını bilmiyordum. Her şeyim olacağını ve beni çok mutlu edeceğini de.
_______
That's all I would want 하루만 내게 시간이 있다면 달콤한 네 향기에 취해서 곤히 난 잠들고파
Tüm istediğim bu Eğer sadece bir günüm olsaydı Senin tatlı kokunla sarhoş olarak uykuya dalmak istiyorum
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
