Chaotic Family 'minsung

#23

iyi okumalar!💓
***

#kahraman bakış açısı (jisung)

Minho'yla hızlıca bir duşa girip çıkmıştık eşyalarımızı toparlayıp yarışmanın olacağı yere gidecektik.

olan şeyler yüzünden çok utanıyordum açıkçası minho ne kadar 'utanmanı gerektirecek birşey yok' diye diretse de elimde değildi.

stüdyodan çıkmadan önce montumun önünü kapattım ve şapkamı kafama geçirdim saçlarım zaten ıslaktı umarım hasta olmam.

durağa doğru giderken sessizdik ikimiz de ben utandığım içik adım atamıyordum minho da üzerime gelmiyordu bu yüzden bir de gerginlik vardı tabii ilk kez bir sahneye çıkıp herkesin önünde şarkı söyleyecektik jürilerin tepkilerini de merak ediyordum.

herşeyden önce şuan kalçam sızlıyordu yaparken iyiydi de acısını hesap edemedim sonrasını düşünemeden azdırdım adamı..

yürürken mimik oynatmamak için avuç içlerimi sıkıyordum kolum istemeden minho'ya çarptığında geriledim "üzgünüm.."

"sorun değil." dedi.

başımı sallayıp devam ettim yürümeye minho'nun gelmediğini görünce duraksayıp arkamı döndüm "minho ne bekliyorsun? hadi."

"yolda iki yabancı gibi yürüyeceksek arkadan gelmemi sorun etmezsin diye düşündüm?"

"biliyorsun minho hem üstüme gelmeyeceğini söylemiştin."

"üstüne gelmeyeceğim derken yabancı olacağım demedim jisung."

"üzgünüm minho zaten stresliyim hadi gidelim." dedim elimi uzatarak.

nefes verdi elimi tuttu ve yürümeye devam ettik yine de sinirli gözüküyordu dayanamayıp durdurdum onu anlamsız bakışlarıyla bana bakarken ayak uçlarımda yükselip yanağına küçük bir öpücük kondurdum.

anında ağzı kulaklarına gelince ben de gülümsedim "bu kadar mı?" dedi.

"nasıl bir adamla sevgili oldum ben? doymuyorsun."

"sana doyum olur mu güzelim?" güzelim.. bu kelimeyi ona yasaklamam gerekiyor yoksa kalbime iyi değil.

aniden aklıma gelen şeyle gülümsemem soldu "minho annemle- ay yani hyunjinler ne olacak?" dedim telaşla biz onları tamamen unuttuk gizli olsun istiyorduk yarışmaya katılan biziz oğulları değildi ama onlar bunu bilmediği için yarışmadan haberdar olmamaları lazım biz gizlice hayalimizi yaşayıp sessizce bitireceğiz bölye düşünmüştük hesaplarımızda hyunjin'lerin yarışmaya seyirci olarak gelmek isteyeceklerini katmamıştık..

"onu konuştum ben hyunjin'le illa tutturdu gideceğiz diye yani süpriz olacak onlara da."

"ailenin haberi olmayacak diye anlaşmıştık?"

"ne yapayım güzelim ikna edemedim atık sonrasını bir şekilde halledicez.. uydururuz bir şeyler."

zaten herşey ani oldu bir de onları çekmek istemiyordum ama mecbur katlanacağız.

minho bir elini yanağıma koydu baş parmağıyla okşarken "sıkma canını bugün senin günün o sahneyi yakıp yıkacaksın eminim buna odaklan sen." dedi o kadar rahat konuşuyordu ki benim bile kendime bu kadar güvenim yok.

"teşekkür ederim minho."

"eh şu minho işine de bir şeyler bulmamız lazım.." diye mırıldandı.

"anlamadım?"

"yani ne bileyim.. bebeğim, sevgilim, hayatım, birtanem ya da ballı lokumum?" sonda söylediğine kendi bile yüz buruşturmuştu.