30♤Teşekkür

21.1K 785 43
                                    

Zaman her şeyin ilacıdır...

Zamanla alışmıştım bu duruma.
Zamanla öfkem geçmişti.
Ve zamanla aşık olmuştum Arhan'a.

Aşık olmak için gözlerle değil, kalp gözüyle görmek gerekiyormuş. Ben bunu Arhan'la anlamıştım

Sevmek lafta olan bir şey değildi, lafta kalmamalıydı. Aşkı hissettirmek lazımdı. Aşkı hissetmek lazımdı. Bense bunu Arhan'la çok güzel hissetmiştim.
Gözlerine bakarken parlayan gözlerim, dokunuşunu hiss edince titreyen ruhum, sesini duyduğunda ritmi bozulan kalbim...

Ve en önemlisi ondan aldığım huzur. Aynı şuan olduğu gibi. Kollarında uyuduğum adam bana rüyamda tebessüm edecek kadar huzur veriyordu. Uyurken, uyanıkken. Farketmez her zaman, her an, her yerde.

Huzur bulduğum adam, aşık olduğum adam. Bazen aşık olursun ama aşık olduğun adamda huzur bulamazsın. Ya da tam tersi olur. Ama beni şanslı kılan şey ikisinide, huzuru da, aşkı da aynı adamda bulmuştum. Huzur ve Aşk benim için Arhan demekti

Uyku sersemi halimle gözlerimi açtım. Başımı göğsüne yasladığım için kalbinin sesini duyuyordum. Göğüs kafesinden çıkacakmış gibi atıyordu. Elimi tişörtünden içeri sokup göğsünü okşadım. Sonrada göğsünün üzerinden öptüm. O sırada Arhan da gözlerini açmıştı. Elleri sırtımı buldu, ve usul usul sırtımı okşadı. 32 diş sırıtarak yüzüne bakıyordum

"Günaydın ağa'm"

"Günaydın hanım" dedi sırıtarak

Telefonumun zil sesi odada yankılandı. Bakışlarımı Arhan'dan çektim. Komodinin üzerindeki telefonu elime aldım. Annem arıyordu

"Efendim anne"

"Günaydın kızım" dedi annem

"Günaydın" dedim

Arhan kafasını boynuma gömdü. Ufak ufak öpücükler kondurdu. Omuzlarından tutup ittim. Telefonla konuşurken aklımı karıştırıyordu

"Kızım geçen defa olan olay"

"Tamam anne konuşmayalım o konu-"
Arhan boynumu ısırdığında lafım yarıda kesilmişti

"Kızım haklısın, ama böylede olmaz. Abinle daha yeni aranız düzelmişti, sizi böyle görünce bende çok üzülüyorum"

"Üzülme sen annem"

Arhan'ın bakışları yüzümü buldu. Öylece derin derin bakıyordu gözlerimin içine

"Elimde değilki kızım ne yapayım"

"Zamanla düzelir anne, en azından abim ve babam hatasını anladığında"

"Haklısın kızım" dedi annem üzgünce. Bende onu üzmek istemiyordum ama abim ve babam anlamak istemiyordu. Hep kendi istediklerini yapmak istiyorlardı. Kendi kararlarını benim üzerimde uygulamak istiyorlardı. Buna izin veremezdim. Ayrıca hayatımı mahv etmelerine de izin veremezdim. Ben Arhan'ı seviyordum, belki yanlış zamanda, yanlış yerde, yanlış anda tanışmıştım onunla, ama doğru olduğunu biliyordum. Beni doğrumdan koparmalarına izin veremezdim

Telefonu kapattıktan sonra komodinin üzerine bıraktım tekrar. Yüzümü Arhan'a taraf döndüm

"İki dakika uslu durmuyorsun"

"Sabah beni tırmalayan sen değil miydin? Şimdi ben ısırmışım, ne olmuş?"

"Ben sana ısırmak nasıl olur gösterirdim de, sabah oldu artık kalkmam lazım"

"Hatun ben sana ne dedim?"

"Ne dedin?"

"Bunun sabahı, akşamı olmaz. Isır lütfen, çekinme"

Yangın Külü/ Berdel✔️Where stories live. Discover now