I miss you, i'm sorry | Mitthy

10

Matthyas

Het is ondertussen 4 weken na ik het met Milo heb uitgemaakt en hij heeft nog steeds niks van zichzelf laten horen. Nieteens een 'ik heb je brief ontvangen'. Van raoul heb ik gehoord dat hij wel op kantoor is en dat er niet veel anders aan hem is, hij is gewoon nogsteeds milo.

Met mij gaat het ook verassend goed, ik mis hem nieteens zo erg , veel minder dan de vorige keer. Alleen alles in mijn huis lijkt me te herinneren aan Milo, de keren dat hij mij pijn heeft gedaan. Maar ook de keren dat hij het liefste vriendje was dat ik me kon voorstellen.

De bank waar we s'avonds vaak samen op gelegen hebben, knuffelend terwijl we naar de tv keken.

Matthyas herinnering

De handen van Milo die door mijn haren gaan geven me een gevoel van rust, precies de rust die ik nodig had na deze zware week.

Ik ben heel de week ziek geweest. En hoewel ik dit niet heb toegegeven heeft het me gesloopt. "Voel je je al beter?" Ik zucht hoorbaar. "Ik ben niet ziek, gewoon beetje moe" "mat, je bent gloeiend heet en hebt sowieso koorts. Geef toe dat je ziek bent en neem rust." Ik weet dat ik soms een beetje koppig kan zijn. "Ugh oke miel, ik ben ziek en ik voel me verschrikkelijk mag ik alsjeblieft slapen?"

Matthyas heden
Dit waren misschien mijn minst favoriete momenten, op de ruzies na dan. Ik haat ziek zijn maar werk boven mijn gezondheid kiezen was mijn slechtste eigenschap.

Milo had daar een oplossing voor; ik heb 1x in de 2 weken een dag vrij en mag dan niks aan bankzitters doen dit is mijn "uitrust" dag. waar ik het in eerste instantie ook absoluut niet mee eens was, maar achteraf gezien was het misschien wel beter voor mijn gezondheid, en had ik ook een stuk minder vaak koorts. 

Vandaag blijft mijn jongste broertje bij mij thuis slapen, omdat ook de relatie tussen mijn ouders niet altijd even goed is. Soms zijn ze gewoon heel erg boos op elkaar, vroeger was dit ook al een probleem. Alleen nu zijn Jesse en Jaïr ook uit huis en hebben we niet meer elkaar om steun te geven, toen Ezra mij appte of die kon blijven slapen omdat pap en mam gisteravond weer veel ruzie hadden en dat vanochtend nog niet echt beter was kon ik niet anders dan aanbieden om te blijven slapen. En eerlijk is eerlijk heb ik Ezra om mij heen hebben gemist. 

Of eigenlijk, iemand om mij heen hebben, alleen zijn in dit huis vind ik nogsteeds niet fijn. Toen Milo en ik het samen kochten  heb ik in het eerste jaar drie keer alleen geslapen, omdat Milo voor opnamens niet thuis sliep. die drie keer waren vreselijk en daarna heb ik ook nog maar weining alleen geslapen. Tot de break-up, toen heb ik hier maanden alleen geslapen. Nogsteeds voelde het niet fijn. 

Samen voelt het altijd veiliger. En ik schoot het altijd af op het feit dat ik het gewoon niet gewend was om alleen te wonen, maar je zou zeggen dat het op een gegeven moment wel zou moeten wennen. Misschien is dit huis dan wel het probleem. 

''every corner of this house is haunted''