10'DAN GERİYE SAY - #WattyTR2016

*1*

Bakışlarımı onlara bıraktığım notu bulmalarını sabırsızlıkla beklediğim dört gencin üzerinde gezdirdim. Her sene olduğu gibi, bu seneki talihlileri seçerken de titizlikle çalışmış ve uzun arayışlar sonucunda bu birbirinden eğlenceli arkadaş grubuna ulaşmıştım. Sarışın kız, ismi Emily'di, notumu bıraktığım yere ilerlediğinde hevesle onun hareketlerini izlemeye başladım. Ne yazık ki notu fark etmemiş, hatta üstüne oturmuştu. Alnıma yapıştırdığım elimin görüşümü kapatmasını istedim ama göremesem de, ne yaptıklarını yine de bilecektim. İç çektikten sonra bekleyişimi daha katlanılabilir hale getirmesi için konuşmalarını dinlemeye karar verdim.

İnci, "Bu yılbaşını evde kutlamamızı öneren hanginizdi?" diye azarlar tonda sorusunu yönelten grubun diğer sarışını, Frederick'e kucağında duran patlamış mısır kovasından birkaç mısır fırlattı. Bunu yapmam doğru muydu bilmiyordum ama içlerinde en çok Frederick'i sevmiştim. İnci'nin Frederick'e mısır fırlatmasının üzerine rahatsızlıkla yerinde dikleşen bir diğer oğlan, sinirli bakışlarını İnci'ye yöneltti.

"Burayı ben temizliyorum diye mi bu rahat tavırların?" Titizliğini onları izlediğim günler içinde fark ettiğim Ted'in sorusu üzerine, İnci ona da birkaç patlamış mısır fırlatarak cevap vermeyi tercih etmişti.

"Hepiniz çok sıkıcısınız! İşlere biraz pozitif tarafından bakmayı denesenize," diye homurdanan Emily, sıkıntısını geçirmek adına boynuna astığı renkli yılbaşı ağacı süsüyle oynuyordu.

"Evde kalmasaydık eğlenceli biri olabilirdim." Frederick'in isyanı üzerine gülümsedim. Keşke, başına gelecekleri bilebilseydi.

"Bu işten hala bıkmadın mı Hermes?" Athena'nın sesini duyduğumda omzumun üzerinden odanın girişine baktım. "Benim hırsızlıktan hoşlandığımı bilirsin Athena. Eğer eğlenceye katılmak istiyorsan gelip izleyebilirsin." Yanımı işaret ettiğimde kısaca güldü.

"Onların Noel Baba kavramı bu değil." Kollarımı göğsümde kavuşturup kapının girişindeki Bilgelik ve Akıl Tanrıçası'na döndüm.

"Onlara göre Noel Baba hediye getiriyor, ben ise onların hediyelerini çalıyorum. Haklısın, Hırsızların Tanrısından bir Noel Baba olmazdı zaten." Güzel tanrıça derince iç çekti, bakışlarım yine dört gence yönelse de arkamda başını olumsuzca iki yana salladığını biliyordum.

"Asla olgunlaşamayacak." Mırıldanışının üzerine güldüm. "Seni duyabiliyorum!" Gittikçe uzaklaşan adım sesleri odadan ayrıldığına işaretti.

"İyi eğlenceler, Hermes." Beni yılbaşı eğlencemle baş başa bıraktığında sabırsızlığımın bir kat daha arttığını fark etmiş, çocukları izlemeye geri dönmüştüm.

Emily nihayet ayağa kalktığında İnci ona seslenip yerinde donmasını sağladı ve onu yanına çağırdıktan sonra poposuna yapışan notu çekip sesli bir şekilde okumaya başladı.

"Asla unutamayacağınız bir yılbaşı kutlaması ister miydiniz?
İşte size fırsat! Gözlerinizi kapatın ve dilekleriniz gerçekleşsin."

"Tamam, hanginiz yazdı bu notu?" diye soran İnci, belli ki bunu bir şaka sanmıştı. Daha fazla yanılıyor olamazdı.

Ted, Frederick ve Emily aynı anda masumiyetlerini belirtircesine ellerini kaldırdıklarında, İnci şüpheli bakışlarla onları süzdü.

"Gözlerimizi kapatsak mı?" Emily'nin cılız sesiyle konuşup bir kedi gibi İnci'nin ayaklarının dibine kıvrılışından anlaşıldığı üzere, diğerlerini ikna eden o olacaktı.

"Ne kaybederiz ki? O iki saniyede hırsızlar içeri girip evi soyacak değil ya," dediğinde bu konuda biraz haksız sayılabileceğini düşünmeden edememiştim. Onun yalvarır bakışlarına hiçbirinin daha fazla dayanacak gücü olmadığından istemeye istemeye kabul edip gözlerini kapatmışlardı. Her birinin zihinlerinden geçen dileklerini dinleyip bir ara bu işle de ilgilenmem gerektiğini kendime hatırlattım.