When I Was Your Girl

Chapter 1 - My Mushy Boyfriend

Chapter 1 - My Mushy Boyfriend


"Happy anniversary, Hon." Sabi niya sa kabilang linya.


Tinignan ko naman ang wall clock ko. Lechugas! Alas dose ng madaling araw tumawag siya para sabihin lang yun?! Biglang nakaramdam ako

ng galit at pakiramdam ko nag-uusok ang tenga at ilong ko sa sobrang inis!!


"Ano ba Matt! Alam mo ba kung anong oras na?! Alas dose pa lang ng madaling araw at dalawang oras pa lang tulog ko!! Utang na loob!

Pwede bang ipagpabukas yan?!" Singhal ko sakanya sa telepono. Nakakabwesit naman tong boyfriend kong to! Sarap ibreak!


"Ay sori hon. Akala ko kasi hinihintay mo din ang alas dose kasi diba first anniversary natin ngayon." sabi niyang masaya. Tss! Masaya pa siya

niyan?! Eh nagising ako sa kalagitnaan ng tulog ko!


"Bakit ko naman hihintayin ang alas dose?! Ano ako baliw! Tsaka pwede ba, tigilan mo ako sa kakornihan mo ah! Hindi nakakatuwa!" Pagsigaw

ko ulit sakanya. Alam kong malakas ang boses ko at anu mang oras pwedeng magising ko ang boardmates ko sa kabilang kwarto.


"Sori na hon."


"Ewan ko sayo! Bwesit!" Pinindot ko yung end-call. ARGH! Nawala tulo antok ko! Sheetnes! May laboratory pa kami bukas ng 7! Leche kasing Matt yun!


Nahiga ulit ako sa kama ko pero kahit anong gawin ko di na ako makatulog. Eeeek! Bumangon ako at umupo sa study table ko saka binuksan  ang laptap ko. Magbabasa na lang ako ng stories sa wattpad.


Mas lalo akong nainis ng makita ko ang wallpaper ko sa desktop. Picture naming dalawa na naka-collage! TSS!


Ang boyfriend ko. Si Mathew Gonzaga. One year na kami ngayon. Saktong alas dose. Haaay! Dapat kiligin ako kasi talagang hinintay niya ang alas dose para igreet ako. Pero hindi eh. I'm not the type of person kasi na masyadong cheezy at mushy! I hate pickup lines and i hate those banat para magpakilig. Alam ko iisipin niyo. Ang KJ ko at di ako amrunong mag appreciate. Eh what can i do ba? Yun ako eh.


So far alam naman ng boyfriend ko tungkol dun. Pero ginagawa niya pa din. Hinahayaan ko na lang. Kasi kahit papano, aminin ko man o hindi, kinikillig din ako. Di ko nga lang pinapakita.


MATHEW AND HELOUISE FOREVER <3


Yan ang caption ng wallpaper ko. And yes, my name is Helouise. Panget ng name ko noh? Parang isang L na lang ang kulang at magiging HELL-OUISE na!


So yeah. Helouise Madrid is the name.


Nag-open ako ng wattpad at marami akong nakitang stories na inaabangan ko na updated na.


Binasa ko na lang yung librong na paborito ko para magpaanotok.


Nasa kalagitnaan ako ng pagbabasa ng magbeep ang cellphone ko.


I open it. Galing sa boyfriend ko! Syempre binasa ko siya.


From: Matt <3


Sori honey 4 waking u up.
i luv u. hapi aniversary. :)


I rolled my eyes upon reading his text message. Yeah. Yeah. Nakakainis siya


Kayo ba naiinis din sakanya? O kinikilig. Ahh-- Naaawa kayo noh? Well i don't care kung anong tingin niyo! Marami na ding nagsabi sa akin na napaka mean ko daw sa boyfriend ko.


Medyo napahikab ako so ibig sabihin may chance nang antukin ako. In-off ko agad yung laptop at dali-daling nahiga sa kama.


"moornight." bulong ko bago tuluyang nakatulog.



***


Nandito ko ngayon sa food laboratory at tapos ng magluto ng Crème brûlée para sa midterm exam.


Did i tell you na HRM student ako? No. So yeah. Isa akong HRM student at nasa 3rd year level na.


"99 daw grade mo Helouise." sabi ng blockmate ko.


"Talaga? Wow!" sabi kong masaya. Actually isa akong average student dito sa Maryland International school kaya masaya ako kapag mataas ang grade ko.


"Pwede na kayong umuwi class after niyong malinisan ang laboratory." sabi ni Ma'am Grace. Ang pastry and baking instructor namin.


After naming maglinis ng lab, lumabas agad ako at pumunta sa canteen. Nandoon kasi ang bestfriend kong si Mitchy. Di kami classmates kasi isa siyang nursing student.


"Bess. Over here!" tawag sa akin ni Mitchy pagtapak ko pa lamang sa cafeteria.


"Eyy!" kumaway din ako.


Nilapitan ko siya at kumakain na ng lunch.


"Anong niluto niyo ngayon bess? Dessert ba?" tanong niya.


"Oo. Crème brûlée, share tayo bess." pinakita ko sakanya yung niluto ko.


"Ayiiiee!! Pang mayaman tong pagkain ah!" sabi niya saka inamoy ang niluto ko. Para talaga tong bata.


Nag-order ako ng pagkain at sabay na kaming kumain ni bess.


Kukuha na sana creme brulee si bess pero natigilan siya.


"Ayy di ko to makakain." sabi niya.


"Ha? Bakit? Ayaw mo ba sa matamis? Diet ka ba?" Sunod-sunod kong tanong.


"Diba anniversary niyo ngayon ni Matt? Dapat sakanya mo to ibigay." sabi niyang nakangiti ng makahulugan. Naalala ko nanaman ang boyfriend ko kaya nainis nanaman ako!


"Wag mo nang babanggitin pangalan ng lalaking yun!" inis kong sabi.


"LQ nanaman ba kayo?" sabi niya. Nanaman. Ibig sabihin palagi.


"Eh nakakainis kasi siya eh!! Tawagan ba naman ako ng alas dose ng madaling araw para igreet lang ako ng walang kwentang happy anniversary! Sino bang hindi mapipikon doon?!" i said so annoyed. Imbes na kampihan niya ako, pinitik niya lang noo ko.


"Manhid ka talaga kahit kailan! Di mo man lang naappreciate yung effort niya! Syempre masaya siya kasi umabot kayo ng one year kaya niya hinintay ang alas dose!!" pagsesermon niya.


"Eh kasi naman! Natulog ako ng maaga kasi nga may laboratory kami!! Tapos niya istorbo! Buti nga at nakatulog ulit ako! Pwede naman kasing ngayon  o mamaya niya sabihin. Hindi yung hihintayin niya ang alas dose! Ang korni niya talaga kahit kailan!!"


"Tss. Ewan ko sayo Helouise! Bakit ka ba ganyan kay Mathew? Ang swerte mo nga sakanya at napakahaba ng pasensya niya sayo! At hindi nagloloko!"


"Eh kung gusto mo sayo na!" Ganyan naman kasi ang bestfriend ko. Kapag nag-aaway kami, laging ako ang may kasalanan. Kahit di siya sigurado kung ano talaga ang pinagmulan ng away namin. Kasi daw, obvious naman na ako ang nagsimula! Tss!


"Ayaw ko nga! May Theo na ako noh! Tsaka-- Oh ghad! I can't believe you! Ipinamimigay mo na boyfriend mo! At sa akin pang bestfriend mo! Grabe ka!" sabi niyang naiiling.