Probably poetry.

💫🥀🖤

Każdy jest inny.
Jak gwiazdka na niebie.
Każdy świeci.
Lecz nie tylko dla siebie.

Wymienia się blaskiem.
Z księżycem.
Posłańcem.
Słońca bratem.

Gwiazdy kochankiem.
Księżyc wybrankiem.
A powiew wiatru świadkiem.
Słodkiego grzechu miłości.

Tych słodkich waniliowych kłamstewek.
Szeptań spadających płatków różowej wiśni.
Chłodnych oczu z milionem drobinek brokatu.
Ciepłych spojrzeń na zło świata.

Lecz przecież każda gwiazdka spadnie.
Nie zauważymy.
W końcu jest miliard innych.
I ciągle pojawiają się nowe.

Jak ludzie.
Rodzą się.
Żyją lecz nie zawsze żyją.
I odchodzą.

W smutku.
Szczęściu.
Z przypadku.
Na życzenie.

Spadają w nicość ja drobinki brokatu z nieba.
Lecz przy nich nie myślimy o marzeniach.
Zamykając oczy prosimy tylko by to był sen.
Chcemy znów przykleić błyskotkę na czerń nieba.